zondag 25 december 2022

Recept Walnotencake

Het was weer feest in het Taalhuis. Hang de slingers op, blaas ballonnen op en dans! Oh wacht, zo’n feest was het niet. Het was meer een gevalletje: mijn-groepje-stond-weer-op-de-kop. Tranen gelachen…

Walnotencake
Daar kwam ze aan, een van mijn taaldeelnemers. Ik noem haar Imane, want je weet wel AVG en privacy. Imane liep de bovenverdieping van de bibliotheek op met in haar hand een plastic tas.
    ,,Oeh, je hebt iets lekkers gemaakt voor het Taalhuis.”
    ,,Ja, voor iedereen, want het is de laatste keer dit jaar.” Eenmaal uit de tas en het aluminiumfolie verwijderd toverde Imane overheerlijke stukjes Walnotencake tevoorschijn. Haar vriendin Karima, ook een taaldeelnemer van mijn groepje, toonde even eerder een schaal met hartige hapjes. Al willen zij het Nederlands beter leren kennen, de taal van lekkere hapjes spreken zij vloeiend. Zij maakten de laatste Taalinloop van 2022 een ovenheerlijke (ja, is bewust met een 'n').

Gooien
Proefde jij al eens Walnotencake? Echt oelalala! Zo luchtig als deze cake van Imane at ik het nooit eerder. Mijn gewone cake neemt een enkeltje prullenbak in die wedstrijd.
    ,,Heb je het recept hiervan?”
    ,,Ja hoor: ik gooi eieren in de schaal.”
    ,,Gooi je die?”
    ,,Ja! En daarna gooi ik meel en suiker en olie in de schaal.”
    ,,Dus je gooit alles in de schaal? Ook de olie?”
    ,,Ja, je weet wel, gooien!” Waarna ze met grote handbewegingen een soort van handbalwedstrijd nabootste. Ik zag helemaal voor me hoe ze van de ene kant van de keuken alle ingrediënten in een schaal mikt om vervolgens alles te mengen. Terwijl ze vertelde keek ik naar haar heerlijk guitige gezicht. Ze kan lekker deugnieterig kijken.
    ,,Dat gooien maakt alles natuurlijk zo luchtig.” Ik lachte ondertussen zo hard dat de tranen bijna de Libelle-in-eenvoudige-taal bevochtigden.
    ,,En dan gooi ik alles in een vorm en gooi het in de oven. Als laatste schop ik de ovendeur dicht.” We bescheurden het ondertussen alle drie.

Jaloers?

Het lachen werd versterkt door Rayan (ook een bedenkselnaam). Hij verzorgt ieders natje en droogje tijdens de Taalinloop en is daarin heel serieus en vooral vriendelijk. Mijn groep en ik zitten iedere week vol in zijn blikveld. Daarmee is hij getuige van ons plezier. Zo ook deze keer als ik bijna van mijn stoel val van het lachen. Zijn blik vroeg vooral: Mis ik iets?
    Dat deed hij zeker: Hoe heerlijk is het om jezelf te verliezen in een buikpijn-gevende-lachstuip? Heerlijk dus, zeker in deze drukke kersttijd. Inmiddels legde Karima alles aan Rayan uit, in het Arabisch dus. 
    ,,Hallo? Waar is het Nederlands ineens gebleven?” Greep ik in. Denk je dat ze van taal switchten? Nope! Dat stel praatte gewoon in het Arabisch verder. Het toonde pure lak aan de ‘juf’. Ach ja, dat hadden we vroeger allemaal wel eens. Sorry, we? Jullie, ik durfde geen lak aan de juf te hebben. Dat is dus een oersaai verhaal.

Bekende
Nog maar net bekomen en de tranen van de wangen geveegd hoorde ik een wel heel bekende stem achter me zeggen:
    ,,Jij bent echt overal hè?”
    ,,Net als jij, maar wat brengt jou naar de Taalinloop? Word je taalvrijwilliger?”
    ,,Nee, ik ben onderweg naar de studio van Omroep Houten, die is hier boven."
    ,,Ah een interview, leuk, succes!” We praatten nog kort tot meneer zei:
    ,,Ik ga snel verder, maar succes dames.” Waarna hij afzwaaide.

Schrijfoefening
Vroegen Imane en Karima in koor:
    ,,Wie was dat?”
    ,,Die man? Echt dames, weten jullie dat niet?”
    ,, Nee, geen idee.”
    ,,Dan lezen jullie mijn artikelen, nee, dan lezen jullie de hele krant niet. Schaam jullie diep! Ga in de hoek!”
    ,,Nee, die lees ik niet,” erkende Karima eerlijk. De ander bleef opvallend stil, doodsbang voor de hoek natuurlijk.
    ,,Heel stout!” lachte ik.
    ,,Ja, maar wie was dat nou?”, vroeg Karima nog eens.
    ,,Dames, pak pen en papier en schrijf op: burgemeester.” Nooit eerder zag ik twee monden zo wijd open vallen. Ze geloofden me niet eens.
    ,,Was dat echt de burgemeester? Wij hebben hem nooit gezien."
    ,,Dan weet ik nu zeker dat jullie onder allerlei lekkers leven. Waar hij zei dat ik echt overal ben, kan ik zeggen dat hij overaler is, maar dat is geen echt Nederlands hoor. Mag je lekker vergeten. Ik zeg: doe me nog een stuk Walnotencake en dan schop ik jullie de Taalinloop uit."
    Al sluit ik liever af met onze kersternieuwjaarswens (door mij geschreven):