Maar vriendjes, ik kom toch niet over als mevrouw super-healthy? Ja, ik verafschuw roken to the max. Dat het nog niet verboden is! Daarnaast ben ik nooit onder invloed van alcohol en dus 100% toerekeningsvatbaar bij alles wat ik doe, zeg en schrijf.
Tref je me toch ontoerekeningsvatbaar aan, dan verwijs ik je zonder tussenstop door naar de hormonen. Die zijn verantwoordelijk voor mijn onverwacht nutteloze neigingen om iedereen in elkaar te willen slaan of zonder reden van me af snauwen. Wellicht dat ik onder invloed van alcohol minder gevaarlijk ben, al durf ik dat niet te testen. Het enige waarvan ik onder invloed kan zijn is een overdosis takkenthee (iets met verse munt) of mijn bakkie cappuccino. Ooit waren dat er twee of drie per dag, nu meestal één eenzaam bakkie.
Salades
Dat René mij ziet als gezondheidsfreak, zit 'm in de lunch, salades dus, die ik wel eens bij hem verorber. Celine vertelde hem al eens dat ik alles met liefde deel, maar never touch my salad.
Bedenk ik ineens dat ik nog altijd droom van een Salad & Soupbar. Als ik die zou openen, stond er iedere week één uniek ingrediënt op het menu: een nieuw bemoedigend gedichtje op de placemats. Ik krijg er al helemaal zin in... In die gedichtjes.
Kipnuggets
Terug naar René die me laatst vroeg:
,,Hou jij van kipnuggets?”
,,Niet echt, maar de enige die ik ooit at waren die van McDonald's. Daar werd ik niet gelukkig van. Van zijn salades overigens ook niet. Wat een bedrag voor zes blaadjes sla, drie tomaatjes en vijf maiskorrels. Weg ermee, ik maak die salade thuis wel en much bigger!”
,,Wil je onze kipnuggets eens proeven?”
,,Natuurlijk. Maak ik er gelijk een foto van voor een Social Media update.”
,,Wacht, jullie hebben geen airfryer.”
,,Tja, ze kunnen natuurlijk niet in de oven. Kan ik ze niet in de pan bakken?”
,,Jawel, maar dan wel in een diepe laag olie.”
,,Dat klinkt meer als een frituurpan.”
,,Maar die heb jij toch niet?"
,,Tuurlijk wel!”
Geschokt
Daarop greep René zich vast aan zijn vriezer en keek alsof ik terplekke kippenvleugels kreeg. Ik wacht al een eeuwigheid op vleugels, maar nee, ik kreeg dijen! Daar kun je pas vette soep van koken! Oh ja, daarom denkt meneer René dat ik gezond ben: ik wandel zoveel. Tja, ik moet die dijen toch een beetje in bedwang houden? Dat wandelen vergat ik in mijn rijtje gezondheidsgewoontes.
Terug naar René die ik nog net niet hoefde te beademen. Gelukkig maar want ik moet nog op herhalingscursus. Zijn ogen nog groot als kipburgers zei ik:
„Iedereen heeft toch een frituurpan of airfryer?"
,,Ja maar jij?"
,,Ja zelfs ik! Het was waarschijnlijk een van de eerste aankopen toen Marcel en ik trouwden. Waar denk je anders dat we onze patat in bakten?''
,,Bij de Kwalitaria, daar zitten jullie tenslotte elke zondag.”
,,Herstel: bijna elke zondag, komende zondag niet. Maar vriend, we maakten vroeger zelf onze patat en iedereen heeft toch wel eens zin in een broodje kroket?”
,,Maar jij als mevrouw granaatappelpitjes en salades…”
Pitten
Ah! De granaatappelpitjes. Die vind ik zo heerlijk lekker en René staat er dan huiverend bij, alsof ik een dikke vette kippendrol eet. Vorige week zei hij dat ik maar een rare muppet ben.
,,Mee eens!", riep ik en at lekker door.
,,Het is raar dat je de pitten eet en niet de vrucht.” Net op dat moment kwam een klant binnen. ,,Goedemiddag,” zei hij allervriendelijkst.
,,Het is raar dat je de pitten eet en niet de vrucht.” Net op dat moment kwam een klant binnen. ,,Goedemiddag,” zei hij allervriendelijkst.
,,Zal ik dan maar een granaatappel kopen, terwijl jij de klant helpt? Krijg ik de pitten eet jij de rest.” Dat wilde ik zien.
"Oh, maar die pitjes zijn zo gezond,” zei de klant. Ze zouden bomvol vitaminen zitten.
,,Kijk, nu hoor je het eens van een ander,” zei ik en keek de klant dankbaar aan. Ze vertrok al snel met haar kipdijen.
,,Maar dat jij een frituurpan hebt, echt, daar kan ik gewoon niet bij,” zei René nog steeds verbouwereerd.
,,En daar kan ik weer niet bij.”
"Oh, maar die pitjes zijn zo gezond,” zei de klant. Ze zouden bomvol vitaminen zitten.
,,Kijk, nu hoor je het eens van een ander,” zei ik en keek de klant dankbaar aan. Ze vertrok al snel met haar kipdijen.
,,Maar dat jij een frituurpan hebt, echt, daar kan ik gewoon niet bij,” zei René nog steeds verbouwereerd.
,,En daar kan ik weer niet bij.”
Hij vroeg echter niet hoe vaak ik ‘m gebruik. Even tellen: voor oliebollen met Oud&Nieuw, voor één of twee keer in het jaar kroketten en om de kipnuggets van de kipboer te proeven. Tada, hooguit vier keer. Poehpoeh, wat ongezond!
Oh help! In alle consternatie vergat ik een foto te maken van de gebakken kipnuggets. Moet ik toch nog een keer, voor de vijfde keer dit jaar de frituurpan aanzetten. Oei oei, waar zal dat vet nu weer gaan zitten?
Oh help! In alle consternatie vergat ik een foto te maken van de gebakken kipnuggets. Moet ik toch nog een keer, voor de vijfde keer dit jaar de frituurpan aanzetten. Oei oei, waar zal dat vet nu weer gaan zitten?
Ik merk het vanzelf wel weer. Nu geniet ik eerst nog even van deze zak M&M’s.
Smakelijke week lieverdjes,