We maakten wat mee tijdens onze vakantie. Gedurende twee weken kampeerden we met ons zessen op Camping Criques de Porteils in Collioure. Deze kennen wij als een heerlijke thuisbasis die garant staat voor een berg plezier.
Een zeer zwaarwegende reden om hier te kamperen, was het vervolg van de vakantie van Benjamin en Lara. Zij verlengden die met een weekje Spanje. Deze camping lag bijna op hun route. Hoe reisbewust.
Een andere reden waren de drie privéstranden die de camping telt. Deze zijn alleen via het water of vanaf de camping bereikbaar en bieden uren zwem- of strandplezier. Ik verheugde op mijn stille start van de dag. Zie mij in mijn uppie op het kleinste strandje met een thermoskannetje thee, een beker, koekjes en mijn teken- en schrijfspullen. Alleen het kabbelende water van de Middellandse zee en een voorbijlopende strandbezoeker stoorden misschien.
,,Bonjour.”
Vallende stenen
Me verheugend op deze vakantie, vroeg ik Marcel een maand voor vertrek: ,,Heb je de camping betaald?”
,,Ja.” Waarna een PLING uit Marcels mailbox klonk. ,,Wat? De privéstranden zijn op last van de gemeente gesloten vanwege vallende stenen. Al vonden er sinds de opening van de camping in 1954 nooit steen-op-mens-ongevallen plaats.” Zes-stemmig chagrijn klonk op. Marcel opperde al snel het idee om lekker vaak naar de Massane te gaan. Die bergrivier en de lage Pyreneeën zijn een andere reden om de regio aan te doen. Wat een heerlijke achtertuin.
We reden met plezier richting de Massane om er een middag te bivakkeren of wandelen. De waterschoenen voor wie een rivierwandeling wilde ondernemen lagen al snel naast de opgevouwen handdoeken voor wie alleen wilde zonne- of pootjebaden aan het water. We hadden er zin in tot een opvallend bord ons dwong te stoppen. Vanwege de droogte en het risico op brandgevaar mochten we niet met de auto de bergen in. Wel lopend.
,,Moet jij ook? Plaats voor twee.”
,,Nee.”
,,Jammer, anders konden we een wedstrijd doen.”
,,Wat voor wedstrijd?”
,,Moet ik ze echt noemen? Duo-poepen be like wie het eerst klaar is; wie draait de mooiste dro…”
,,Genoeg Irene. Ik hoef niet!” Klonk hij geschokt. Ik ben dat ook nog. Waarom twee toiletten? Als er nou een bordje bij stond, zou ik het misschien begrijpen. Zoals hier, lekker duidelijk:
,,Dat is kilometers lopen bij 32 graden. Dat is alles behalve een verkoelend idee.”, zuchtte ik. We reden terug naar de camping waar we stiekem toch een strand bezochten. Boeie de regels! We bleven dicht bij de waterkant, waar geen rots ons kon raken.
Ingestort
Nog amper een paar dagen verder, zei Marcel:
,,Gorges de la Fou strepen we ook af.”
,,Hoezo?”
,,Die kloof is ingestort en voorgoed gesloten.”
Oké bij dit alles mag ik niet zeggen: ,,Gekke Fransen.” Het is alles overmacht en veiligheid. Toch groeide onze chagrijn.
,,Wat een sjit-gedoe!”, zei ik en kreeg bijval.
,,Gorges de la Fou strepen we ook af.”
,,Hoezo?”
,,Die kloof is ingestort en voorgoed gesloten.”
Oké bij dit alles mag ik niet zeggen: ,,Gekke Fransen.” Het is alles overmacht en veiligheid. Toch groeide onze chagrijn.
,,Wat een sjit-gedoe!”, zei ik en kreeg bijval.
Heterdaadje
Over sjit gesproken. Onderweg maakten we soms gebruik van openbare toiletten. Het is niet mijn meest geliefde activiteit, maar ja, als je moet, moet je. Verschillende keren viel me daarbij op dat de rij van de vrouwen gericht was op het herentoilet. Mannen lieten daarbij altijd de deur open staan. Een aantal keer kon ik me afwenden, door me om te draaien, waar ik één keer met mijn neus tegen de muur zou staan als ik dat deed. Beetje raar toch? Al had ik dat achteraf beter gedaan dan recht in mijn blikveld de ene na de andere man te zien plassen boven een urinoir. Met als heterdaadje een man die niet alleen een eeuwigheid werk had boven het urinoir (of is het de? Ik ben zo van slag, dat ik het niet weet), maar ook met ongewassen handen de ruimte uit liep.
Mijn eetlust verdween. Ik wilde niets meer kopen, want stel dat hij het voor mij aangeraakt had? Daar spoelde ik het beeld van La Douce France door. Het is la dégoûtant France… of was hij de enige die zijn handen niet wast? Plies, zeg ja!
Absurder
Het kan gekker met sanitair.
Over sjit gesproken. Onderweg maakten we soms gebruik van openbare toiletten. Het is niet mijn meest geliefde activiteit, maar ja, als je moet, moet je. Verschillende keren viel me daarbij op dat de rij van de vrouwen gericht was op het herentoilet. Mannen lieten daarbij altijd de deur open staan. Een aantal keer kon ik me afwenden, door me om te draaien, waar ik één keer met mijn neus tegen de muur zou staan als ik dat deed. Beetje raar toch? Al had ik dat achteraf beter gedaan dan recht in mijn blikveld de ene na de andere man te zien plassen boven een urinoir. Met als heterdaadje een man die niet alleen een eeuwigheid werk had boven het urinoir (of is het de? Ik ben zo van slag, dat ik het niet weet), maar ook met ongewassen handen de ruimte uit liep.
Mijn eetlust verdween. Ik wilde niets meer kopen, want stel dat hij het voor mij aangeraakt had? Daar spoelde ik het beeld van La Douce France door. Het is la dégoûtant France… of was hij de enige die zijn handen niet wast? Plies, zeg ja!
Absurder
Het kan gekker met sanitair.
Op een camping bij Paris (in een andere blog meer daarover) dook ik nietsvermoedend het toiletgebouw in, want ja, behoeften. Ik trok de toiletdeur open en schrok! Dit zag ik nooit eerder en rende terug naar de vouwwagen om mijn phone te pakken. Vervolgens stuurde ik Marcel deze foto:
,,Moet jij ook? Plaats voor twee.”
,,Nee.”
,,Jammer, anders konden we een wedstrijd doen.”
,,Wat voor wedstrijd?”
,,Moet ik ze echt noemen? Duo-poepen be like wie het eerst klaar is; wie draait de mooiste dro…”
,,Genoeg Irene. Ik hoef niet!” Klonk hij geschokt. Ik ben dat ook nog. Waarom twee toiletten? Als er nou een bordje bij stond, zou ik het misschien begrijpen. Zoals hier, lekker duidelijk:
,,Het slaat toch nergens op dat je niet met je voeten in de lucht je voeten met gras mag kietelen?”
Heb ik dan toch gelijk met 'Gekke Fransen'? Of is het gekker om tijdens het eten van een ijsje een fles koud water tegen je borst te houden met je voeten in een bak koud water?
Heb ik dan toch gelijk met 'Gekke Fransen'? Of is het gekker om tijdens het eten van een ijsje een fles koud water tegen je borst te houden met je voeten in een bak koud water?
Ik hou het op: waar je mee omgaat word je smet. Snel naar huis!