Huidige stand van zaken: 26 graden. De gevoelstemperatuur is 28 graden
en dat onder een heldere hemel. Zo zegt mijn S10. Daarop staat niet dat de maan
weer een stukje voller is en dat ik naast mijn vouwwagen zit, op een camping
ergens in La France.
Tweede huis
We beleven van alles in ons
tweede onderkomen waar enorm veel in past. Niet alleen aan materieel, meer nog
aan emotie en activiteiten. Het gaat van koken tot slapen, van hard gelach tot
flinke chagrijn, van dik aangekleed tot in ons blootje. Dat laatste nooit
buiten de tent. Daar lopen we minimaal in onze zwemkleding.
Campinggasten
Voor kampeerburen is daarmee niets spannends te beleven, tenzij ze door
dat kiertjes waar het gordijntje niet goed dicht zit, durven te gluren. Ze
weten niet dat ik beter gluur en terug koekeloerend ineens de boel dichttrek.
Ik wil privacy!
Wat sowieso een ding is op de
camping. Wat mij en mijn gezin betreft vind ik het alleen maar leuk dat we op
elkaars lip zitten. Lekker veel samen doen en meer op elkaar aangewezen zijn
bevalt me prima. Samen eten aan de kleine tafel maakt alles gezellig knus. Dat
onze kinderen na het avondeten afwassen maakt dat zelfs ik vakantie vier.
Campingleed
Natuurlijk is er leed. Bijvoorbeeld door kinderen. Natuurlijk niet mijn
kinderen. Het zijn altijd de kinderen van anderen, toch? Zoals het kind van
anderen dat mij wakker huilt in de ochtend. Uitslapen is geen optie.
Ander leed ervaar ik in buren die
precies alles zo op hun vierkanter meters opzetten dat hun zithoek zich binnen
een paar meter van de mijne bevindt. We vragen elkaar nog net niet naar de
Nutella. Beter plannen van de inrichting helpt elkaar aan iets meer privacy.
Maar het ergste leed? Sorry
voor de rokers, dat is de rokende buur. Marcel las terecht: wie rookt heeft
geen idee hoe vies het is als niet-roker in sigarettenrook te zitten. Daar
zitten we dan, ochtend na ochtend in de rook van een proestende buur die nog
net niet vraagt om een baquette bij het ontbijt. Hij zou aan zijn kinderen
moeten denken en aan ons.
Tot zover deze drie
kampeerfrustraties.
Oplossingen
Celine en ik, gewekt door een huilend kind en bijna met onze neuzen in
de jam van het buurmeisje, maar absoluut kuchend in de rook van haar vader,
zitten aan tafel te mokken. Prompt bedenken we hoe wij een camping zouden runnen.
Ten eerste: kinderen zijn toegestaan,
geen huilende. Bij de eerste kik, hoe terecht ook, wordt het kind met ouder(s)
naar de jengel-dome verwezen. Dat is een geluiddichte ruimte, waar kinderen
naar hartenlust mogen huilen. Het mag hard, zacht, dreinend, uit vermoeidheid,
van pijn of uit pure verdriet en frustratie. Laat de tranen maar rollen. De ruimte
met vrolijk geschilderde muren en speeltoestellen voor alle leeftijden, helpen vast
bij het drogen van de tranen. Zo niet? Blijf vooral voor de rust van andere
kampeerders. Klinkt als een geluidloos plan.
Kleinste probleem
De uitdaging van de buren die ongevraagd een bakkie mee drinken, zijn
gemakkelijk op te lossen. We sluiten ze buiten door bij de aanleg van onze
camping te zorgen we voor een goede omheining per kampeerplek? Er zijn zulke
mooie natuurlijke materialen, kijk maar bij tuincentra. Alles is goed, als het
maar hoog genoeg is om er niet overheen te pieken als je aan tafel zit en laag
genoeg is om de ondergaande zon achter de bergen te zien verdwijnen. Dat klinkt
als strak omlijnd.
Uitdaging
Blijven de rokende gasten de uitdaging. Of toch niet? Waarom zouden we
kinderen in een jank-dome proppen en rokers vrijlaten? We verbieden roken op de
camping. Dat mag alleen buiten de camping en we bedoelen ver buiten de camping.
Rondom de camping ligt een bloemenstrook
van tien meter breed. Daarmee zorgen we goed voor de bloemetje en de bijtjes. Vanwege
de afstand tussen roker en camping, ademen de niet rokende gasten geen rook in.
Iedereen blij.
Of bieden we beter een gratis
stop-met-roken cursus aan?
Bij aankomt op onze camping, levert de cursist alle rookwaar
in. Vervolgens mag die persoon alles doen wat ie wilt, maar niet de camping af.
We garanderen je dat je drie weken niet rookt, waarom daarna weer beginnen? Klinkt als een uitgedrukt plan.
Alles bij elkaar voorzien wij een hoog prijskaartje per kampeerplek,
terwijl we het zwembad en zijn regels nog niet eens bekokstoofd hebben. Wat te denken
van het sanitair. Nog meer gezeik!
En dat op vakantie? Ik dacht
het niet. Daarop weet ik één oplossing: doorspoelen!
