zaterdag 9 oktober 2021

Belletje lellen

In ons huis ligt één belknop waar ik nooit meer op druk. Benjamin waarschuwde me al eens:
    ,,Wie weet wat er gebeurt als je zonder goede reden op die knop drukt.” Ik leerde mijn les; wist ik veel dat de gevolgen zo ver reikten. Ik ben trouwens niet de enige die ver uit de buurt blijft. Mijn reservedochter Renske en Laura, een andere vriendin van Celine, leerden evengoed hun lesje. De knop werd verstopt, want wat je niet ziet, verleidt ook niet. Zoiets, toch?

Verrassend
Er zit één verrassing in dit alles verstopt. Marcel weerstond sowieso de verleiding om op die knop te drukken. Mijn verbazing daarover ligt in het feit dat ik hem zie als de grootste snoeren- en knoppenfreak ever. Ik kon hem vroeger ons kleine appartement wel uit kijken zodra hij aan het werk ging met kapotte geluidssnoeren of werkte aan de knoppen van een mengpaneel. Zoveel rommel, dag in dag uit. Sinds zijn bedrijfspand en onze zolder, kijk ik hem het huis niet meer uit, want wat je niet ziet, irriteert niet!

Aankoop
Oh, wacht, ben ik helemaal vergeten te vertellen wie de hoofdknop in deze blog is. Het is een knop die een deurbel laat luiden. Benjamin vond dit systeem tijdens een mum-sun-date. Na ons bezoek aan de McTroep. Ik bedoel Donalds en met een paar tassen kleding in de handen, eindigden we onze avond bij de Action. Daar luidde een bel in zijn hoofd, schoten zijn wenkbrauwen omhoog, vergrootten zijn ogen zich en flapperden zijn oren van plezier.
    ,,Mama, dit is superhandig.”
    ,,Nee, dat is een nutteloze deurbel-systeem-ding-bel. We hebben al een bel, dit is prullaria in zijn onnodigste vorm.”
    ,,Nou, ervanuit gaande dat deze bel het doet…”
    ,,Precies, ALS hij het doet...”
    ,,Dan is het handig voor jou.”
    ,,Wacht, bedoel je niet papa? Hij is van de knoppen.”
    ,,Nee mam, het is voor jou om te gebruiken als we gaan eten.”
    ,,Bedoel je dat ik dan niet meer op je kamerdeur klop, maar op de bel druk, die aan je deurpost zit? Wat is mijn winst?”
    ,,De zender en ontvanger kunnen verder uit elkaar.”
    ,,Bedoel je dat ik bij de Appie al bel, zodat je weet dat ik een maaltje scoorde en naar huis kom? Boeit dat jou iets dan? Jij vindt het pas belangrijk als het eten op je bord ligt.”
    ,,Maham…” zuchtte Benjamin. Ik snap het wel, ik word ook wel eens moe van mij. ,,Als jij de belknop nou ergens in de keuken legt en ik de ontvanger in mijn kamer, kun je bellen als het eten klaar is.”
    ,,Oh! Ik snap ‘m. Maar ik vind naar boven lopen nooit een straf hoor.”
    ,,Weet ik, je werkt graag aan je bips. Maar in de spits van het koken roep je vaker naar boven dan dat je naar boven loopt. En ik hoor dat niet altijd.”
    ,,Sttt.. niet doorvertellen, ik haat geschreeuw in huis.”
    ,,En daarom is dit de oplossing,” zei Benjamin en zwaaide met het pakketje voor mijn ogen en gaf het een plekje in het winkelmandje.

Misbruik

Zo luid ik sindsdien de bel als het eten klaar is, met de mooie bijkomstigheid dat Celine de bel ook hoort. Mijn jochie deed echt een goede aankoop! Al veroorzaakte het twee keer grote problemen. Onze reservedochter zag ‘m en drukte er drie keer op, waarop Benjamin beneden kwam. Kon hij die brok chagrijn daarbij niet boven laten?
    ,,Waarom belde je zo vaak mama?” Waarop ik madam aanwees. ,,Weet jij wel waar die bel voor is?”, vroeg hij aan Renske.
    ,,Dat vertelde je moeder.”
    ,,Zekerweten? Misschien heb je nu een bom in China tot ontploffing gebracht.” We konden lachen om dat idee, terwijl hij in zijn chagrijn bleef hangen. Hij liet mij beloven alle misbruik van de bel te voorkomen. Ben ik zonder betaling gebombardeerd tot hoofd belluiden.

Lellen
Ik zakte diep in die functie, want Laura kwam op bezoek en wilde op de bel drukken. Mijn hand weerhield haar daar nog net op tijd van, tot ieders opluchting. Ik legde uit waar de bel voor was, waarna zij met smart wachtte, want zij mocht na het koken de bel luiden.
    Op mijn teken drukte ze de bel dertien keer in. Ik had het niet door tot meneer beneden kwam en los ging. Ik zocht tevergeefs de witte vlag, verstopte de bel nog verder weg en hoopte dat Laura hier zonder kleerscheuren uit zou komen.

Rust
Gelukkig vergaten we snel alles en keerde rust weer. De bel klonk volgens afspraak alleen om voedertijd aan te kondigen. Tot Benjamin afgelopen maandag, 4 oktober, niet in zijn kamer zat en ik de bel zag. Ik hoorde Benjamins woorden naklinken:
    ,,Wie weet wat er gebeurt als je zonder goede reden op die bel drukt?” Daar ging mijn vinger, ik drukte… Prompt vielen Facebook, Whatsapp en Instagram uit.