zaterdag 6 juli 2024

Sexy topje

Daar gaat mijn vinger in de richting van haar buik en blijft tien centimeter ervoor steken. Ze schrikt en trekt haar buik in.
    ,Mama, ga weg!’, klinkt Celine verbouwereerd en fronst haar wenkbrauwen. Daarbij kijkt ze haar vader aan. Die zit tegenover haar. ,Papa, mama doet dit vaker. Zomaar ineens in mijn buik prikken.’ Ze steekt daarbij haar vinger over de tafel in mijn richting. Tot haar spijt, reageer ik totaal niet. Ik schrik niet, ik trek mijn buik niet in, ik kijk haar alleen aan met een blik van ‘you dare?’ Dat is de mama-blik die altijd maakte dat de kinderen stopten met dat wat ik niet wilde. Zo heerlijk, die blik, hij werkt nog steeds.

Bloot
Celine kijkt me eens zo boos aan en zoekt opnieuw steun bij haar papa.
    ,Maar mama deed toch niets? Haar vinger ging alleen maar richting jouw buik,’ antwoordt hij. ,Dat was niet tegen of in je buik.’
    Zo heerlijk; ik voel zijn steun van mijn kronkeligste grijze haar tot het puntje van mijn kleinste jubelteen. He really got my bips!
    ,Jouw blote buik roept dat gewoon bij me op. Kijk dan, super schattig dat korte shirtje, maar je blote buik piept er onderuit. Best uitdagend dus, zo aan mijn eettafel,’ zeg ik en kijk mijn meisje aan met een grote nep lach. ,Oké, ik ben ook gewoon jaloers op dat prachtige plattere buikje. Kijk mijn bolle, opgeblazen…’
    ,Mama, stop, jij bent helemaal oké,’ zegt Celine, terwijl ik in mijn dikkere buik knijp. Ze snoert me de mond, want ze haat het als ik lelijk praat over mijn body shames. Ik mag van haar niet bodyshamen, terwijl mijn body mij wel shamet. Hoe oneerlijk.
    ,Dus omdat jij jaloers bent, vind je dat je aan mijn buik moet zitten?’, pakt Celine het gesprek weer op. Ik zie wel dat haar mondhoek omhoog wil en dat ze geniet van het gegeven compliment, maar onze ruzietjes zijn gewoonweg hilarisch. Ze wil die even vasthouden.
    ,Nogmaals, ik zat niet aan jouw buik. Papa is mijn getuige. Ik ging in de richting van… Big difference.
    ,Ja, maar andere keren prikte je er wel in.’
    ,Je zegt zelf, dat waren andere keren. Die tellen nu niet. Ik leef in het nu,' zeg ik en sluit mijn ogen.

24/7
Al die tijd blijft manlief stil.
    ,Papa, even dat je weet dat mama andere keren wel in mijn buik prikt. Ze stapte laatst mijn kamer in, liep op me af, prikte en liep weer weg. Zonder een woord.’
    ,Ja, dat doe ik soms gewoon?’
    ,Doe je dit ook op straat bij mensen met een kort shirtje of tijdens een interview, huh?’, vraagt dochterlief uitdagend.
    ,Hahaha, ik zie al voor me dat ik iemand een vraag stel en terwijl die vertelt, prik ik die in de buik. Dan ben ik niet langer de journalist, maar de prikkerlist. Nee, natuurlijk niet. Maar even één ding: zij zijn mijn dochter niet. En dan nog wat, heb jij werkelijk nooit gezien dat ik papa zes keer per dag in zijn buik prik?’ Waarop ik hem prompt buik-prik en hij met zijn mond vol spaghetti bevestigend knikt. Hij vertrekt geen spier. ,Zo dus…’
    Celine kijkt me aan met zulke hoog opgetrokken wenkbrauwen dat ik bang ben dat ze elk moment het plafond raken. Vervolgens kijkt ze Marcel diep in de ogen om te zien of ik lieg en hij meedoet. Ze vraagt zich tegelijkertijd vast af hoe het mogelijk is dat dit buikprikken aan haar voorbij gaat. Ze ziet zowat alles wat hier in huis gebeurd.'
    ,Celine, je hoeft niet zo bedenkelijk te kijken. Jij bent toch niet 24/7 bij ons, of wel? Er gebeuren dingen die jij niet ziet, zoals...’
    ,Ja, mam, laat maar.'

Voorbeeld
Tijdens het afruimen van de tafel, laat het buik-prikken Celine niet los.
    ,Dus ik zie echt niet alles wat jullie doen?’
    ,Natuurlijk niet. Wil je overal bij zijn dan?’, vraag ik haar.
    ,No way, maar jij prikt papa zes keer per dan in de buik. Hoe kan ik dat niet zien?’
    ,Tja, het is nog wel onze liefdestaal. Ik weet het ook niet.’
    ,Ahw,’ klinkt Celine ineens heel lieflijk. ,Eigenlijk is dat heel lief. Ik wil dat ook, zes keer per dag iemand buikprikken, als ik iemand heb,’ zegt Celine op weg naar de trap.
    ,Nu snel die iemand vinden dan,’ merk ik op voordat ze boven is.

Vertrouwen
Weg is ze en ik sluit de huiskamerdeur. Ik draai me om naar Marcel.
    ,Ik moet dit straks wel rechtzetten, want ze gelooft me. Het wordt kwalijk als ze ontdekt dat hier niets van waar is. Ik wil dat ze weet dat ik betrouwbaar ben. Al vind ik jou zes keer per dag buik-prikken wel een heel leuk idee. Als ik daar vandaag nou eens mee begin, heb ik niet gelogen toch?’
    ,Als je dat maar laat.’
    Prik!