,,Vliegen! See you in New Zealand.” Voordat zoonlief iets zei, stond ik op om mijn vleugels te spreiden.
,,Dat is veel te ver vliegen, mama.”
,,Wat denk jij nou? Ik maak sowieso tussenstops in Griekenland, India en Australië, landen waar ik al zo lang wil koekeloeren. Maar jij dan, vliegen of onzichtbaar zijn?”
,,Onzichtbaar! Dat zou jij ook moeten willen en dan onzichtbaar meevliegen in het vliegtuig naar New Zealand.”
,,Nee, nee, nee, dan vlieg ik nog altijd in een vliegtuig en ik ben niet vóór vliegen. Dat is mijn duurzame bijdrage aan deze wereld. Ik hoorde afgelopen week dat de impact van vliegen zwaarder weegt dan de invloed van vleeseten. Dus, doe mij een stoofpotje en houd de vliegtuigen aan de grond. Maar goed, jij wilt onzichtbaar zijn en dan?”
,,Dan gooi ik een baksteen op Poetin.”
,,Ik begrijp die gedachte wel."
Omvallen
Met het benoemen van deze eerste optie, duikelt het ene na het andere idee op in Mister Invisible’s brein. Het ene nog agressiever dan het andere. Misschien stop je nu liever met lezen…
Zoonlief, alhoewel, lief? Zoon zou kinderen op straat omduwen. Al heel jong toonde hij zich geen kindervriend, maar ze omduwen gaat zelfs hem te ver. Pfoe, gelukkig. Wel huiver ik bij het idee van Benjamins invisibility en de dag dat hij kinderen doet omvallen, zoals ik out-of-nothing vroeger omviel bij een Ménière aanval. Ik ken het gevoel van onverwacht op de grond vallen, als uit het niets of door een wel erg onwaarschijnlijk harde plaatselijke… Ja, wat, een windvlaag?
,,Zo zielig, zo’n kind kan er ook niets aan doen dat die bestaat. Je moet de ouders hebben.”
,,Oh ja, van hen trek ik dan de broeken omlaag.”
,,Dus alle vrouwen moeten aan de jurk. Op naar blote-benen-dag!”
Aanrijding
Zoonlief, alhoewel, lief? Zoon zou kinderen op straat omduwen. Al heel jong toonde hij zich geen kindervriend, maar ze omduwen gaat zelfs hem te ver. Pfoe, gelukkig. Wel huiver ik bij het idee van Benjamins invisibility en de dag dat hij kinderen doet omvallen, zoals ik out-of-nothing vroeger omviel bij een Ménière aanval. Ik ken het gevoel van onverwacht op de grond vallen, als uit het niets of door een wel erg onwaarschijnlijk harde plaatselijke… Ja, wat, een windvlaag?
,,Zo zielig, zo’n kind kan er ook niets aan doen dat die bestaat. Je moet de ouders hebben.”
,,Oh ja, van hen trek ik dan de broeken omlaag.”
,,Dus alle vrouwen moeten aan de jurk. Op naar blote-benen-dag!”
Aanrijding
,,Zie me zitten in mijn auto, of eigenlijk niet, want ik ben onzichtbaar en veroorzaak een aanrijding. Kijken ze in mijn auto, zit daar niemand.”
,,Rij je jouw eigen TT ervoor in de kreukels? Die zie ik niet, nee."
,,Oh ja…, nee, ik ook niet.”
,,Bovendien zie ik jou niet graag in de kreukels, zelfs niet als het onzichtbaar is.”
,,Een onzichtbaar iemand kan gewoon iets stelen,” hinkelt Benjamin weer naar een ander idee.
,,Tjonge, wat crimineel. Wat zou jij stelen?”
,,Mama, ik kan veel bedenken, maar zie je mij stelen? Alleen als je me met een mes op de keel vraagt wat ik zou stelen, dan toch de LEGO Ultimate collector's edition Millennium Falcon.”
,,Het zou eens geen LEGO zijn. Ik zie de doos al door de winkel vliegen. En je denkt dat ze die gelaten door de deur naar buiten laten zoeven?”
,,Jazeker, want de verbazing is zo groot, dat de verkopers vergeten de deuren te sluiten. Daarmee lijkt het pakket vogelvrij in mijn handen.”
Goor
Het lijkt wel of zoonlief hier al eerder over nadacht, want snel daarop volgen reëlere ideeën als: mensen achter het oor of op de schouders tikken en met het laatste vechtpartijen veroorzaken. Hij zou tijdens een bordspel alle pionnen verplaatsen of het licht aan en uit drukken op de meest random momenten. Blijkbaar voelt hij veel voor hard schreeuwen in een winkel of mensen er de stuipen op het lijf jagen en wat te denken van een natte vinger in iemands oor steken? Of al net zo goor: een scheet in iemands gezicht laten? Het idee van gewoonweg de bril van iemands neus halen, vind ik dan weer grappig bedacht. Ik hou er mijn bril bij vast.
,,Rij je jouw eigen TT ervoor in de kreukels? Die zie ik niet, nee."
,,Oh ja…, nee, ik ook niet.”
,,Bovendien zie ik jou niet graag in de kreukels, zelfs niet als het onzichtbaar is.”
,,Een onzichtbaar iemand kan gewoon iets stelen,” hinkelt Benjamin weer naar een ander idee.
,,Tjonge, wat crimineel. Wat zou jij stelen?”
,,Mama, ik kan veel bedenken, maar zie je mij stelen? Alleen als je me met een mes op de keel vraagt wat ik zou stelen, dan toch de LEGO Ultimate collector's edition Millennium Falcon.”
,,Het zou eens geen LEGO zijn. Ik zie de doos al door de winkel vliegen. En je denkt dat ze die gelaten door de deur naar buiten laten zoeven?”
,,Jazeker, want de verbazing is zo groot, dat de verkopers vergeten de deuren te sluiten. Daarmee lijkt het pakket vogelvrij in mijn handen.”
Het lijkt wel of zoonlief hier al eerder over nadacht, want snel daarop volgen reëlere ideeën als: mensen achter het oor of op de schouders tikken en met het laatste vechtpartijen veroorzaken. Hij zou tijdens een bordspel alle pionnen verplaatsen of het licht aan en uit drukken op de meest random momenten. Blijkbaar voelt hij veel voor hard schreeuwen in een winkel of mensen er de stuipen op het lijf jagen en wat te denken van een natte vinger in iemands oor steken? Of al net zo goor: een scheet in iemands gezicht laten? Het idee van gewoonweg de bril van iemands neus halen, vind ik dan weer grappig bedacht. Ik hou er mijn bril bij vast.
Nakie,,Het lastige is wel dat je het koud krijgt als onzichtbare.”
,,Ook als moeder van de onzichtbare hoor. Ik krijg het vreselijk koud van al jouw ideeën. Wat een agressie en pesterijen spoken er door jouw kop.”
,,Ach, het zijn maar ideeën, daar krijg je het toch niet koud van? Wel van in je nakie lopen, want al ben ik dan onzichtbaar, mijn kleding is dat niet.”
Daar dacht ik nooit eerder over na. Ineens dringt zich het beeld van 'die vrouw met de krullen en die rode jas' zich aan me op. Stel dat ik onzichtbaar word, dan blijft alleen 'die rode jas’ over. Dat is wel erg saai natuurlijk.
Ik kies dus opnieuw de ruime lucht.
Laat mij lekker vliegen.
