zondag 12 mei 2013

Moederdag



Moederdag zelfst.naamw.
[feest] een dag ter ere van de moeders   Voorbeeld: `In België en Nederland wordt Moederdag gevierd op de tweede zondag in mei.`
Bron: http://www.woorden.org/index.php?woord=moederdag

Het is Moederdag. Of ik wilde of niet, dit kon ik niet missen. Op facebook vliegen de lieve statusupdates me om de oren. Alsof ik al niet wist dat het eraan kwam door de folders die de brievenbus binnendringen. Of de winkeletalages en facebooketalage al niet luid genoeg schreeuwden. De vele tv-commercials niet te vergeten. Eigenlijk bleef ik er behoorlijk stoïcijns onder.

Wat betreft Moederdag ben ik voorvechter van de MUST dat wat ik krijg zelfgemaakte moet zijn. Een tekening, een schilderwerkje, een lied, een gedicht, een ontbijtje of een wat-dan-ook-je.
Zelf gekocht, komt minder recht uit het hart, vind ik. Let op: vind ik! Jij mag het anders vinden.

Tot er vanochtend geen ontbijt op bed kwam.
Ik werd wakker… met Marcel niet naast me. Ik luisterde even stilletjes, of ik gerommel hoorde vanuit de keuken. Geen gerinkel van een pan voor een gekookt eitje. Geen citruspers die draait, eigenlijk logisch, want er zijn geen perssinaasappelen. Geen waterkoker die borrelde voor een kopje Citronentheegetränk. Geen potje Marmite werd geopend, dus werd dat ook niet gesmeerd op de kaas die niet op een boterham lag.
Wel werd de wc doorgespoeld en kwam mijn manneke de slaapkamer in om het bed weer in te duiken. Gelijk heeft ie. Zo wist ik: vandaag geen ontbijt op bed, want zoonlief sliep ook nog. Ik heb mijn eigen ontbijt gemaakt. Lekker zo’n gevuld buikje.

Een lekkere rug-massage kon ik op mijn rug schrijven. Op mijn vraag of zoonlief even mijn rug in wilde smeren met bodylotion, was het antwoord: “Nee!” Vervolgens eindig ik met massageolie op mijn handen en masseer zijn rugje. Daarna tut ik mezelf op. Klaar voor de dag. Welke verrassingen wachten me nog?

Mooie lovende woorden worden niet gehoord. Niet omdat ik mijn gehoorapparaat vergeten was in te doen, maar gewoon omdat ze onuitgesproken bleven. Eigenlijk raar, want vaak klinken hier wel verrassende, verwarmende, lieve woorden op de meest onverwachte momenten. Zo kan ik ineens horen dat ik de beste moeder van de wereld ben. Of dat ik er lekker uit zie. Of voel ik een paar armen om me heen. Juist vandaag missen ze in het geluid. De geluiden van een film verstommen alle onuitgesproken woorden.

Waar mijn buik, handen en oren niet werden gevuld, werden die van zoonlief wel gevuld.  Hij kreeg als ontbijt een “lekker bordje”. Zo noemen wij een zondagse ontbijt. Moeders maakt naar voorkeur een cracker, rijstwafel, beschuitje of boterham, vergezeld van een kopje thee, een stukje fruit en wat lekkers. Het smaakt hem, dat zie ik zo. Mijn moederdaggevoel mist op alle fronten.

Mis jij nou ook iemand in dit verhaal? Mijn dochter misschien? Ja, ik ook!
Zij was op kamp en ik mocht aan het begin van de middag op weg om haar te halen. Een van de eerste dingen die ze vroeg was: “Mama, heeft Benjamin nog wat gedaan voor Moederdag?” Mijn antwoord kennen jullie. Haar reactie niet.
Ze was zwaar verbolgen, onthutst en kon het amper geloven. Haar bloedje van een broertje?!   

Ik besefte ineens wat mistte op deze Moederdag. Zij! Zij is veelal verantwoordelijk voor het wel of niet slagen van mijn Moederdaggevoel. Deze dame in spé heeft, toen alle kampgeur weggewassen was, haar vele spullen grotendeels opgeruimd waren en er weer rust in huis was, mijn hart en handen gevuld.

Ik ontbeerde een ontbijt op bed, maar kreeg een chocoladereep om mijn buik mee te vullen. Ik kreeg geen tekening, maar wel twee kaarten voorzien van prachtige zelfgeschreven teksten, waaronder een Rondeel (een dichtvorm). Ik kreeg een schilderwerkje op een ezel, gemaakt op kamp. Ik kreeg een zelfgemaakte ketting in mijn lievelingskleuren.

Of mijn Moederdag goed was? Ja! Eigenlijk al de hele dag. Zeg eens zelfs: heb je mij horen klagen?
Ik herken ineens mijn moeder: Moederdag hoeft niet zo van ons. Het is zo opgedrongen, verplicht, commercieel. Eén speciale Moederdag is niet nodig.
Ik koester me in de liefde, aandacht en verrassingen van mijn kinderen op momenten dat het hen uitkomt. Dat zijn verrassingen die bijna elke dag tot Moederdag maakt.