zondag 31 mei 2020

Ingezonden brief


Oké lieve Irene,

Nu is het tijd om in te grijpen. Ik schreeuw: INTERVENTIE! en neem je 500ste blog over.
    Het is mijn nieuwe koosnaam die me de ogen opende. Radijsje? Serieus? Dat ging een blog te ver. Honderden blogs geleden kon ik al je dollen wel hebben en iets later ook nog, maar die 499ste blog van vorige week? Dat je mijn knappe kop deelde op het walgelijk wispelturige web. Is dat jouw straf voor mijn slapen tijdens onze wandeling van vorige week? Hoe kan slapen verkeerd zijn? Jij wilt rust, daar had je rust! Daarmee bevestig ik dubbelop: ik deed echt werkelijk niets verkeerd.

Verorberen
Alhoewel ? Rust? Jij knaagde je behoorlijk te buiten aan de radijsjes in plaats van je te buiten te gaan aan mij en liet vervolgens niet één van die rode bollen voor mij over. Jij egoïstische radijsverorberaar!
    Ik hoop dat jij je straf hebt gevoeld in je blaas. Blijkbaar werken radijsjes vocht afdrijvend. Moet ik hier uitweiden over een wildplasser? Hoor ik jou al roepen:
    ‘Dat doe ik niet.” Klopt, tot die ene keer dan hè? Die weet ik als de dag van vorige week. Geen zorgen, ik ben niet als jij. Ik zet jou niet voor gek.

Koud
Blijven we even bij het slapen hangen. Want slapen is voor jou synoniem aan snurken. Jij denkt ik snurk? Oh girl… Mijn zware ademen waar jij je voor af kan sluiten door je enige goed werkende oor in het kussen te drukken, is een trucje dat ik niet in kan zetten wanneer jij met je opgezette allergieslijmviezen alle Buitenplaatsen van Natuurmonumenten van bomen ontdoet.
    Als jij eens wakker wordt en mij niet naast je vindt, hoef je niet bij de bank te komen staan en vragen of je bij mij mag liggen. Alleen ik kan overal slapen, jij niet. Dat is mijn kunstje, daar blijf jij af!
    Ik weet dat jij werkelijk stik jaloers bent op dat kunstje en omdat ik heerlijk snel en ongestoord slaap. Hoewel minder ongestoord sinds jij met je nachtelijke hitteaanvallen het dekbed met volle vaart niet alleen van jezelf maar ook van mij af smijt.
    Koud! Hou mij vooral buiten jouw afkoeling. Betrek mij sowieso niet in jouw oorlog met je hormonen. Ja, het is allemaal emotioneel, ik zie het. Je vliegt er nogal eens bij op. Ik voel heus wel met je mee als je door hitte overmand de serre deur open smijt.
    Opnieuw koud! Zo langzamerhand vraag ik me af voor wie jouw megamorfose erger is. Hoor je mij piepen?

Blondering
Dit gaat lekker, nog even dit:
    Heb jij geteld hoe vaak je mij pestte om mijn schijnbare kaalheid? Kijk eens beter? Er zit daarboven wat minder haar, maar het is niet minder dan een jaar geleden. Kijken we even bij jou, dan rijst de vraag: Wanneer ben je nou eens eerlijk en vermeld je dat jouw shampoo een grijsbevorderaar lijkt? Oeioeioei, gelukkig kun jij niet op jou neer kijken. Geloof me, hoe blond de zon je haar ook maakt, ze kunnen niet langer de grijze kronkels verhullen. Maar sluit gerust je ogen.

Buienradar
Dat probeer ik ook als het gaat om jouw stappendoel. Ik laat me steeds overhalen mee te lopen als jij nog niet op de 10.000 stappen zit. Zelfs als we naar buiten kijkend zien dat het spettert, stap ik zonder klagen in de schoenen. Ik doe het voor jou, want je wilt werken aan je bips.
    ‘Dat doe ik voor jou hoor, schatje!’, zeg jij dan overtreffend. Alsof ik daar de hele dag aan zit. Hallo, ik werk fulltime! Hoe kan ik dan… laat maar.
    Als ik buienradar bij een langere wandeling check, begin je te mekkeren:
    ‘Die app vertrouw ik niet.’ Tot die zegt dat het droog blijft. Dan geloof je er ineens in en ben je vol vertrouwen. Tot het tijdens de wandeling toch even anders loopt. Vorige week nog. Er vielen wat spetters en madam begint te pruttelen! Reageert het op mij af alsof ik buienradar in levende lijve ben. Wat onlief!
    Daarbij komt direct nog een frustratie boven: hoe ik mijn best ook doe: 99 van de 100 keer kom ik niet in de buurt van jouw stappendoel. Jij bent altijd de BOMB en speelt mij er ook bijna altijd uit met Jeu de Boules, dat bewees je gisteren opnieuw. Ballenspel!

Teller
Wat? Tel ik bijna 800 woorden. Dat gaat snel. Kijk! Zelfs daarin steun ik je en hou me aan die maffe regel en denk: bloggen is gelukkig jouw hobby. Gelukkig maar want je ziet wat nodig is om mij zover te krijgen, 499 blogs en een dosis frustraties. Ze beschrijven lucht trouwens wel op, maar of er nog iemand is die van je houdt na deze ontboezemingen?
    Oh ja, ik! *bloost als een radijsje*

Always will,
Marcel