Heel lokaal:
Houten
22 april 2020
Beste mevrouw Ming & Ming,
We willen u laten weten dat we u missen,
gewoon verschrikkelijk missen. Mist u ons ook? Als de coronacrisis ons niet in
de weg had gelegen, waren we allang weer langs geweest. U weet dat wij
specialisten zijn in het bedenken van smoezen om te komen smikkelen. Smoezen
als: ik ben jarig, hij is jarig, wij zijn allemaal jarig! We bedenken het ter
plekke.
Nu missen we uw vriendelijke
personeelsleden die ons met een glimlach begroeten en vragen of het goed gaat. Ja,
het gaat goed, met u ook?
Behalve
dat we jullie schaaltjes met lekkere hapjes missen. Alles met aandachtig uitgekozen
om verspreid over vier rondes op te peuzelen. Meestal eindigt het eetfestijn
bij ronde drie, maar nu beginnen we al niet aan ronde één.
Ik
mis bovenal de heerlijke handrollen die ik met een likseltje sojasaus en een
flinterdun plakje gember heerlijk wegsmikkel. Het water loopt me nu niet alleen
in, maar ook uit de mond bij de gedachte aan al jullie sushi.
Een smoes hadden we eerder deze maand:
ik was jarig, op 1 april of all dates.
Door die vieze vuile sluipcorona konden wij niet binnenwandelen met kinderen,
schoonkinderen en schoonouders. Want ja, u heeft allang gezien dat we aan uitbreiding
doen. De boel is maar zo verdubbeld. Heel gezellig zo samen, maar minder goed
voor mijn portemonnee. Jullie eten is echter te lekker om niet meer te komen.
Op mijn verjaardag plaatsten we wel
een bestellinkje en hebben lekker gegeten, het kan echter niet tippen aan wat
we normaal bij u eten. Zo ontstond dit idee om u als lokale ondernemer te
steunen: wilt u ons tegen een nader af te spreken bedrag heerlijk verrassen aan
de hand van onderstaand lijstje met onze favoriete gerechten?
Crispy Chicken, zalm of tonijn handrollen; Kipsaté; Mini loempia’s; Lamskoteletten; Zalm; Tjap Tjoy; Foe Yong Hai; Szechuan met rund; Pisang goreng; Atjar; Zure komkommer; Beef Teriyaki; Peking eend; Nigiri en maki sake zalm; Uramaki spicy chicken; Bami of mihoen; Kippensoep en een Sweet bun.
Dat smaakt naar een avondje vrij. Het schrijven oogt werkelijk zalig, dus gunt u mij die avond genot, bel me gerust.
Dan dek ik alvast de tafel uitgebreider en netter dan anders, zet een zacht
achtergrondmuziekje aan, steek kaarsjes aan en ga dubbel genieten. Deal?
Met smullende groet,
Irene
Antwoord
Terwijl ik op het station op de trein
wachtte, hoorde ik een riedeltje uit mijn phone. Ik kreeg antwoord!
29 april,
Houten
Hoi Irene,
Het is
wat laat, maar alsnog van harte gefeliciteerd met uw verjaardag! Dat klinkt
inderdaad als een goede smoes om een lekker hapje bij ons te eten. Helaas
moeten jullie dit uitstellen. Het is wel leuk om te lezen dat jullie aan ons
denken in deze vreemde periode.
Wij vinden het altijd erg gezellig
als u met uw gezin & aanhang komt lunchen of dineren. Wij missen jullie
spontaniteit, gezelligheid en vooral de leuke tekeningen en teksten die jullie
na afloop van een bezoek op tafel achterlaten. Nee, wij zijn jullie zeker niet
vergeten!
Je kent
onze goed lopende afhaal- en bezorgdienst. Vooral van het laatste wordt,
gelukkig flink gebruik gemaakt. Daarom verruimden wij onze bezorgtijden van 12.00
- 21.00 uur. We staan eigenlijk altijd voor jullie klaar, sta daar eens bij
stil.
Toch wil
ik zeggen dat we een deal hebben. Ik kan me voorstellen dat met uw uitbreidende
gezin het even moeite kost om een geschikte dag te plannen. Vertel gerust wanneer
u van een kookvrije avond wilt genieten, dan wacht ik uw reactie af.
Met
vriendelijke groet,
Ming
& Ming Houten
Verkneukelen
Ik stapte
met een enorm grote glimlach, nog net niet uitbundig dansend de trein in en
ging op weg naar mijn ouders. Het idee van een kookvrije avond, was voor mij
werkelijk al een feestje. 's Avonds thuis even zes agenda’s naast elkaar gelegd en
overlegd met kinderen en schoonkinderen.
We kwamen uit op 14 mei. Het stond groot in
mijn agenda. Vergeten deed ik het niet, ik verkneukelde me. Dat versterkte zich
door een volgend mailtje:
14 mei,
Houten
Goedemorgen
Irene,
Vandaag
is het zover.
Zorgen
jullie ervoor dat de tafel om 17.30 uur gedekt is? Dan zorgen wij voor het
eten.
Tot
vanmiddag!
Ming & Ming
Ik dekte
de tafel met knorrende maag, want vanaf een uur of twaalf werd hier geen hap
meer verorbert. Dan smaakte het diner nog beter. Nee, overheerlijk! Met toch
één voordeel, we hoefden na afloop niet onze jassen aan te trekken. Ik rolde na
afloop maar zo van de eettafel, naar het aanrecht, naar de bank. Hopend dat Ming
& Ming ons lijstje bewaart, want een volgende keer zeggen we:
'Doe ons maar
van alles hetzelfde!'
