zondag 26 april 2015

Grote opruiming

Zonder dat hij het in de gaten heeft, volg ik zijn bezigheden. Dat gaat gemakkelijk met zijn deur een stuk open en het licht aan. Ik kijk naar hem vanuit de hal, de beste plek voor nu en dichterbij dan ik zou mogen zijn. Zolang hij me niet ziet is het oké. Stil zijn dus.

Nooit eerder zag ik hem zo met zijn uiterlijk bezig. Dan weer houdt hij dit shirt voor zich en bekijkt het in de spiegel, dan weer een ander shirt. Ik wist niet dat mannen zó druk kunnen zijn met kleding uitzoeken. Van vrouwen weet ik het. Sterker nog, als ervaringsdeskundige weet ik dat het uitzoeken van de best dress voor een avond uit echt even duurt. Hij heeft het toch niet van een vreemde.
    Gelukkig kiest hij een outfit waar ook ik blij van wordt. Ik ben onder de indruk van het plaatje.

Vervolgens gaat hij dichter bij de spiegel staan en dirigeert elke haarspriet precies op zijn plek. Elke pluk krijgt een dosis haarlaknevel over zich heen, waarvan zelfs ik stijf sta. Tenslotte poetst hij zijn tanden en spuit een geurtje in zijn hals. De houtachtige notengeur met muskus en amber komen me tegemoet.
    Een laatste blik in de spiegel en klaar is hij. Wat een vent!

Ik verwacht dat hij nu zijn kamer verlaat en de trap af raast. Niets is minder waar. Hij kijkt zijn kamer rond en trekt zijn bed netjes. De knuffelberen vinden hun plek aan het voeteneind van zijn bed. Ze worden liefdevol naast elkaar gezet. Gelukkig mogen ze blijven. Ik vrees echter dat ze niet veel langer hier zullen bivakkeren. Dan vind ik ze huilend terug in de container. Echt zielig, afgedankt want een meisje heeft nu zijn hart gestolen.
 
Vervolgens raapt hij wat rommel van de grond, zet de spullen op de vensterbank recht en ruimt zijn bureau op. Zijn schoolboeken hebben nog nooit zo netjes naast elkaar gestaan. Als laatste sluit hij de kledingkast. Bij een laatste blik in de spiegel trekt hij zijn kraag goed en gaat naar beneden.

Ik ga achter hem aan en verwacht geïnstrueerd te worden. Ik moet me vast en zeker gaan gedragen en mag geen zotte uitspraken doen. Daar snap ik nou niets van. Celine heeft bijna twee jaar een vriendje en heeft me nooit zo streng toegesproken. Zij houdt juist van mijn rare fratsen. Heerlijk die meid!
    Ik denk echter dat Benjamin zich om zal draaien in zijn stoel om dingen die ik eruit floeps. Zelfs als ik weloverwogen geen verkeerd woord zeg, zal hij het beschouwen als fout. Ik ken hem, maar ook mezelf. Dit ben ik en dat blijf ik! Welke jongen of meisje mijn huis ook onveilig maakt, ik blijf mezelf!

Wat ik wel weet is dat deze gentleman klaar staat voor zijn eerste date. Waarom zou hij anders zo met zichzelf bezig zijn geweest? Het was natuurlijk niet om mij te doen. Maar als ik het meisje was, ging ik graag aan zijn arm mee. De film zou me gestolen kunnen worden; ik zou onafgebroken naar hem kijken!

Dan ineens staat hij voor me:
    ‘Mama, zie ik er goed uit?’
    ‘Ja, schat, je ziet er verpletterend uit! Als ik dat meisje was, wist ik het wel,’ en wil hem bijna over zijn bol aaien. Niet slim, hij heeft juist elke krul zo goed gestyled.

Bij de vraag of ik deze blog mag plaatsen, klonk Benjamins JA goed genoeg. Ik mag dan ook de officiële announcement doen: Benjamin heeft verkering. Leuk hè!

    Waar ik echter het meest blij mee ben en waarom meneer voor altijd verliefd mag zijn en het meisje elke dag meer dan welkom is? Na jaren van rommel, zeg maar gerust uitpuilende puinhopen in zijn kamer, is die kamer eindelijk opgeruimdheid.