Mijn facebookvolgers weten het al: mijn haar is geknipt!
De schaar is erin gezet. Ik zeg bewust niet ‘flink’. Ik zal nooit
toestaan dat de schaar er flink in wordt
gezet. Verwacht je bij mij ooit een kort koppie? Vergeet het maar.
Het beeld van mij als puber met een enorm onstuimige krullenbos,
is nog te vers. Ik leek een blanke neger dankzij mijn mega kroeskop. Behalve
dat ik een perfecte kop had om als leeuw te spelen in een mime, durfde ik
verder eigenlijk niet over straat?! Ik ging al op sabbat naar de kerk, was vegetariër,
maar dat haar?! Dat was het summum! Het was om me kapot te schamen.
Het laten groeien was geen optie. Hoe moest ik die lange haarkronkels
temmen?
Tot mijn modebewuste zus met haar super steile haar (toen 21
en ik 18) ontdekte dat je krulhaar kon straighten. De gang naar de toko was
snel gemaakt. Massa’s afro’s deden dat, dat kunnen wij natuurlijk ook! Eenmaal
thuis zijn we met straightcrème in de aanslag de boel gaan ontkrullen. Het was behoorlijk werken, wachten,
nieuwsgierigheid bedwingen, tijd doden, om dan uiteindelijk… Rapapam… Het resultaat
te zien: Verbluffend! Wonderlijk!
Niets wees nog op het bestaan van krullen. Het was geweldig!
De gasten die we toen in huis hadden, vielen van hun stoel, ze vonden het
eeuwig zonde! Ik was dolblij!
Wekenlang heb ik rondgelopen met coupe stijl, met op het oog
coupe lang! Zelfs toen de krullen weer begonnen te ontluiken, mocht de kapper
niet meer dan millimeters bijknippen. Zo kreeg ik stijl haar, met bij de
haaraanzet krulkronkels. HET ZAG ER NIET UIT! Dat Marcel juist toen voor mij
viel vind ik werkelijk onbegrijpelijk. Hij moet op mijn binnenste zijn gevallen…
of zijn bril volstond niet meer.
Krullen rent trouwens in de familie.
Mijn schoonmama heeft ze ook. Zij denkt er niet over om ze
er uit te laten halen! Integendeel! Zij moet er elke zes weken een zak vol geld
voor betalen. Stelletje nepkrullen. Doch door die krullen denken mensen dat wij
moeder en dochter zijn. Vinden wij altijd wel leuk. Zien ze vervolgens mijn manneke en
schoonvader, dan zien ze duidelijk dat het vader en zoon zijn. Al snel leggen
ze ook de link dat hij en zij getrouwd zijn…
Maar wacht: wat zegt dat dan eigenlijk over de
verhoudingen?!
De volgende in rij is mijn zoonlief! Hij blijkt, nu hij zijn
haar wat langer heeft, ook krullen te hebben. Yes, tenminste één van de twee
kids heeft ze! Hij is er ook blij mee, maar voor hoe lang? Hij staat op de drempel
om te gaan puberen…
Wat betreft hem is het wijs gebleken om zijn haar vooral
niet te vaak te knippen. Niet alleen vanwege zijn prachtige haar, meer nog
vanwege zijn humeur. We hebben jaren geleden ontdekt dat zodra zijn haar kort
werd geknipt ook zijn humeur weggeknipt bleek. Hij kon vrolijk lachend in de
stoel zitten, terwijl Marcel zijn haar knipte. Was het klaar en kwam hij uit de
stoel dan was hij werkelijk niet te harden, zo chagrijnig.
Of was dat omdat het bedtijd was en de film die hij juist
keek nog niet afgelopen was?
Alsof ik deze keer de dag na de knipbeurt zo gezellig was. Wat
was ik ontiegelijk obstinaat en wat had ik een zin om dwars tegen alles in te
gaan! Marcel heeft er niet veel van gemerkt, een vriendin eens te meer. Ze kon
er enorm om lachen, wat het misschien wel erger maakte.
Blijf ik zitten met de vraag: Zijn het de hormonen?
Of heeft nu mijn kapster mijn humeur er uitgeknipt?
