Boodschappenlijst
Ik deed jarenlang boodschappen voor iemand. Ze stuurde me dan ter inspiratie een screenshot van haar Jumbo boodschappenlijstje. Een van die keren trof ik een onscherp plaatje met Eat Plants Free of Palm op het lijstje en kon het totaal niet thuisbrengen. Waar zocht ik naar? Met de foto zo onduidelijk, stuurde ik een appje: Wat is Eat Plants Free of Palm?
Antwoordde ze: boter.
Ik: Ohhhhhh.
Zo gemakkelijk kan het zijn. Het was een van de vele voedingsmiddelen die ik leerde kennen door boodschappen te doen voor een ander. Van sommige dingen wist ik niet dat het bestond.
Geschreeuw
Pas een week of drie geleden kocht ik deze margarine voor onszelf. De tekst schreeuwde namelijk hard. Niet de tekst op het pakje hoor; het kaartje dat erbij hing riep '1+1 gratis'. Hoewel ik niet zo hard luister naar de hardste schreeuwers, die zijn meestal compleet doorgeslagen, liet ik me deze keer verleiden.
Geschreeuw
Pas een week of drie geleden kocht ik deze margarine voor onszelf. De tekst schreeuwde namelijk hard. Niet de tekst op het pakje hoor; het kaartje dat erbij hing riep '1+1 gratis'. Hoewel ik niet zo hard luister naar de hardste schreeuwers, die zijn meestal compleet doorgeslagen, liet ik me deze keer verleiden.
En natuurlijk door die bloemetjes, weet je nog? Tel bij dit alles op dat ik ooit hoorde dat we moeten stoppen met het gebruik van palmolie en tada… ik doe iets goeds voor de wereld en haar problemen.
Ik erken er maar meteen bij dat ik niet weet hoe het echt zit met die palmolie. Ik hou eigenlijk niet alles bij wat ik moet doen. Ik ben van stap na stap. Alles tegelijk lijkt me ondoenlijk en voor de rest sluit ik mijn ogen, want wat we allemaal moeten overweldigd soms.
Wel vet!
Mijn ogen kan ik dan wel sluiten, mijn mond niet. Mijn nieuwsgierigheid naar deze nieuwe margarine was groot. Niet het gras, maar de boter van de buren kan wel eens lekkerder zijn. Jaha, zo heb je het nog niet geproefd hè?
Zie me een sneetje Petit Cereales besmeren met margarine en bestrooien met hagelslag: hmmmmmm. Lekker! De structuur bleek gladder en glimmerigger, zoals wij dat zeggen, dan de Blue Band die we kennen. Ik ontdekte dat die glans en smoothness zitten in de hoeveelheid vet - meer dus. Oei, ik lust die extra calorieën nou precies niet. Je weet nu toch onderhand wel waar ik die niet terug wil vinden?
Wereldverbetering
Na het lezen van de zijkanten zei ik:
,,Met deze boter beschermen we het regenwoud. Goed hè?”
,,Ja, heel goed,” beaamde manlief.
,,Maar over 50 jaar blijkt dat we de savannes verknalden.”
,,Hoezo?”, zei manlief en stak een lepel muesli in zijn mond.
,,Nou, voor de Sheaboter in deze margarine, killen we de vruchten van de Sheabomen. Haal de vruchten uit de boom en er komen vanzelf geen nieuwe bomen bij. De savanne is toch al niet zo dik begroeid, kijk maar naar de Lion King, dus met nog minder bomen is over 50 jaar die savanne kaler dan jouw hoofd.” Dat bedoel ik dus met huis-tuin-en-keuken wetenschap. Ik gebruik graag voorbeelden uit de praktijk.
,,Tja, daar zeg je wat.”
,,Zal ik nog eens wat zeggen?”
,,Ik weet niet of ik nog iets wil horen,” zei Marcel wrijvend over zijn hoofd.
,,Ik zegt het toch. Mijn idee is dat bij iedere nieuwe en goede ontdekking we een nieuw wereldprobleem ontketenen. Wat nu goed lijkt, blijkt later op een of andere manier slecht.”
,,Kom met een voorbeeld.”
,,Oké, we rijden straks allemaal in elektrische auto’s. Maar van allemaal gaat een keer de batterij kapot. Daar blijft een berg onverwerkbaar afval bij over, lekker hoor die meuk. Waar laten we dat nou weer achter? Nou? Hè? Kom maar met een antwoord meneer-ik-weet-op-alles-raad.”
,,Dat laten we in die kale savanne waar jij het net over had. Is die toch ergens goed voor."
Ik erken er maar meteen bij dat ik niet weet hoe het echt zit met die palmolie. Ik hou eigenlijk niet alles bij wat ik moet doen. Ik ben van stap na stap. Alles tegelijk lijkt me ondoenlijk en voor de rest sluit ik mijn ogen, want wat we allemaal moeten overweldigd soms.
Wel vet!
Mijn ogen kan ik dan wel sluiten, mijn mond niet. Mijn nieuwsgierigheid naar deze nieuwe margarine was groot. Niet het gras, maar de boter van de buren kan wel eens lekkerder zijn. Jaha, zo heb je het nog niet geproefd hè?
Zie me een sneetje Petit Cereales besmeren met margarine en bestrooien met hagelslag: hmmmmmm. Lekker! De structuur bleek gladder en glimmerigger, zoals wij dat zeggen, dan de Blue Band die we kennen. Ik ontdekte dat die glans en smoothness zitten in de hoeveelheid vet - meer dus. Oei, ik lust die extra calorieën nou precies niet. Je weet nu toch onderhand wel waar ik die niet terug wil vinden?
Trouw
Die palm free margarine bleef toch onderdeel van onze gedekte tafel. We sticked to it. Het is gewoon lekker en blijkbaar beter voor… Tja, voor wie?
Daarvoor checkte ik de verpakking. Lees je mee?
Die palm free margarine bleef toch onderdeel van onze gedekte tafel. We sticked to it. Het is gewoon lekker en blijkbaar beter voor… Tja, voor wie?
Daarvoor checkte ik de verpakking. Lees je mee?
Ter info: Ik duik niet verder in dit thema, dan wat daar staat. Alles wat ik hierna zeg, is gebaseerd op mijn gedachten, gektes, kronkels en huis-tuin-en-keuken wetenschap. Don’t shoot the messenger met de volgende gedachtenspinsels. Het gaat om een lach en niet om de ernst.
Wereldverbetering
Na het lezen van de zijkanten zei ik:
,,Met deze boter beschermen we het regenwoud. Goed hè?”
,,Ja, heel goed,” beaamde manlief.
,,Maar over 50 jaar blijkt dat we de savannes verknalden.”
,,Hoezo?”, zei manlief en stak een lepel muesli in zijn mond.
,,Nou, voor de Sheaboter in deze margarine, killen we de vruchten van de Sheabomen. Haal de vruchten uit de boom en er komen vanzelf geen nieuwe bomen bij. De savanne is toch al niet zo dik begroeid, kijk maar naar de Lion King, dus met nog minder bomen is over 50 jaar die savanne kaler dan jouw hoofd.” Dat bedoel ik dus met huis-tuin-en-keuken wetenschap. Ik gebruik graag voorbeelden uit de praktijk.
,,Tja, daar zeg je wat.”
,,Zal ik nog eens wat zeggen?”
,,Ik weet niet of ik nog iets wil horen,” zei Marcel wrijvend over zijn hoofd.
,,Ik zegt het toch. Mijn idee is dat bij iedere nieuwe en goede ontdekking we een nieuw wereldprobleem ontketenen. Wat nu goed lijkt, blijkt later op een of andere manier slecht.”
,,Kom met een voorbeeld.”
,,Oké, we rijden straks allemaal in elektrische auto’s. Maar van allemaal gaat een keer de batterij kapot. Daar blijft een berg onverwerkbaar afval bij over, lekker hoor die meuk. Waar laten we dat nou weer achter? Nou? Hè? Kom maar met een antwoord meneer-ik-weet-op-alles-raad.”
,,Dat laten we in die kale savanne waar jij het net over had. Is die toch ergens goed voor."
