Valt er eens wat te vieren, bouw ik een one-woman-party. Geef maar toe, wel lezen, maar niet tellen hè? Gelukkig
let tenminste één iemand op. Ik! Om te zien dat de teller geen mooi rond getal
toont. 433 is niet rond, noem ik het dan vierkant?
Wel ben ik trots. Het is
namelijk 9 maart 2019 wat staat voor acht jaar blogs. Ik vier mijn bloggerjaardag.
Veranderende kilometers
Bij de start dacht ik niet aan een einddatum of hoe lang ik zou volhouden.
Wel hoopte ik op een doorbraak, op iets anders dan alleen blogs schrijven. Wauw,
wat is dat gelukt!
Mijn liefde is uitgegroeid tot
werk. Houtens Nieuws en vrijwilligersorganisaties houden me uit het bos.
Werkelijk, door alle schrijfwerk wandel ik minder. Geen zorgen, nog elke dag raak
ik de minimale 10.000 steps. Het verschil zit ‘m in alles daarboven.
Net als hardlopers aan hun sport ben ik verslaafd geraakt aan wandelen.
Het liefst ga ik elke week een stukje verder. Het is door allerlei schrijfklussen
echter omgekeerd gaan werken. De kilometers van buiten zijn kilometers op het toetsenbord
geworden.
Het schrijven gaat iets ten
koste van het wandelen. Terwijl de benen echt in beweging willen en moeten blijven
om verschillende redenen.
Krijg ik een mail van een nieuwe organisatie. Of ik hen wil versterken
met mijn schrijfkunsten. Ik vrees met grote angst ‘nee’ te moeten zeggen. Hoe
mooi het ook lijkt, want anders gaat het ten koste van mijn benen en de
daarboven zittende bips.
De lijn
Ben ik toch zelf onder de indruk van hoe ik dat schrijf: de zittende
bips. Tja, die zit veel
‘Chocolademelk en M&M’s komen
er niet meer in.’
‘Wat dan nog wel?’, klinkt in
driestemmig koor.
‘Lions!’
‘Wat is het verschil?’
‘M&M’s zijn verleidelijk
door de mooie heldere kleuren. Lions daarentegen zijn saai, bruin en zo
onregelmatig als wat. Ik hou van gladgestreken en netjes. Lions verleiden me
niet. Die mogen blijven. Al het andere lekkers moet de deur uit.’
‘Ik word bijna bang,’ klinkt
Marcel ineens onzeker en houdt zich stevig vast aan de bank.
‘Geen zorgen schatje, jij bent
lekker, maar jij krijgt mij niet dik. Dat is je twee keer gelukt, daar ben ik
nog vol van.’
‘Kwijl, heel romantisch pap en
mam, maar chocolademelk kan ik niet aantrekkelijk noemen,’ verstoort Benjamin
ons gesprek.
‘Ho! Chocolademelk mist inderdaad
alle fleur en kleur. Het draagt wel onweerstaanbaar verleidelijke warmte in
zich. Vooral in de winter, ook al was die niet streng. Daarbij, bedenk even je
koude handen om een warme beker. Voel de damp opstijgen en een waas op je bril
blazen. Na een slok glijdt de warmte in je buik. Warmte, dat is het. Het gaat
bijna voorbij aan mijn love for colors.
Maar oh, die calorieën.’
‘Dus drink je takkenthee, want
dat ziet er heerlijk kleurrijk uit.’
‘Bij muntthee gaat het om de gezonde
variant op vetmakende cappuccino’s en winterse chocolademelk. Balans, dat telt in
het leven.’
‘Jaja, ooit goed gekeken naar de
kleur van die thee? Het lijkt wel een beker…’
‘Zie ik er uit of ik dat wil horen?’
‘Nee.’
‘Hou dan nu je mond maar
Benneman.’
Blijft stiekem de vraag: waarom ik M&M’s met moeite kan weerstaan en
een Lion no temption at all is? Beide
zijn chocolade, beide zijn zoet. Wie het snapt, mag het uitleggen.
Tot het antwoord let ik beter op de bips, want al zie ik ‘m niet, mijn
spijkerbroeken spreken onhoorbare woorden. Zij zijn mijn weegschaal en vertellen
me grenzen te stellen.
Grenzen
Wat me terug brengt bij de organisatie waar ik ‘nee’ tegen moet zeggen. Zo
jammer. Ze past bij me als mijn lekker zittende spijkerbroek. Contacten die er waren
voelen goed en veilig en een eerste ontmoeting door een interview raakte zelfs
mij diep. Zeg dan maar ‘nee’.
Of stel ik een antwoord uit.
Neem bedenktijd om niet te snel op zaken vooruit te lopen. Soms komt een antwoord vanzelf.
Wachten leidde vaker tot mooie uitkomsten.
Ondertussen maak ik boskilometers, blijf ik schrijven voor deze en gene
en verlies me in blogs. Zelfs als ik door de vele teksten die ik schrijf mijn
eigen verhaal soms niet zie. Het lukt me iedere keer weer met een simsalla-gewoon-doen
een verhaal op mijn scherm te toveren.
Je las het net weer. Dank je daarvoor.
Ga je mee naar 9 maart 2020?
