Checken hoe mijn
blog wordt ontvangen is één ding, de bespreking ervan een ander. Toch ga ik
ervoor: de evaluatie.
Tweeëndertig mensen vulden
de enquête in. Ik ben super blij. Vooral trots op de laatste vier die ik in de
afgelopen week onder druk heb gezet. Je bent fan of niet hè? Celine kreeg de
enige papieren versie onder haar neus en keek soms behoorlijk bedenkelijk.
De vragen waren toch niet moeilijk?
Toegegeven, die
waarin je een cijfer mocht geven en niet onder de zeven kon kiezen, was
regelrecht gesjoemel. Echter onvoldoendes waren vroeger zo’n groot probleem
voor mij, die trauma laat ik liever in de la. Deze oneerlijk verkregen score
neem ik niet serieus. Wat jammer is, want ik kreeg een gemiddelde: 8,8.
Vanaf nu bespreek ik
de vragen op chronologische volgorde. Eens zien of jij reactie krijgt op jouw
reactie op mijn vraag. Ga lekker zitten, kopje drinken en koekje erbij en geen sigaret.
Bah! Uit dat ding.
Op mijn vraag: wat
vind je van 400 blogs wil 64,5% dat ik doorga naar de 800. Deal! Ik was het sowieso van plan. Dit
helpt. Zoals ook een berg aan inspiratie helpt. Ik heb er vertrouwen in, behalve
bij deze die ik nu schrijf. Toch gaat daar mijn vuist de lucht in: I can do
this.
Brownie
is de enige die zich afvraagt of het nu niet eindelijk genoeg is. In dat geval
stopt hier onze blogger-lezer relatie. Zo gemakkelijk is het.
Wie is de grappenmaker die een Movie wil? Volg je mijn dochter op Instagram
dan niet? Daar krijg je meer dan genoeg movie
over je heen. Kan je direct zien dat ik misschien een prima auteur ben, maar
zeker geen acteur.
Volgende vraag: WAT
VIND JE VAN 800 WOORDEN PER BLOG?
Vallen er direct een aantal flink door het
beeldscherm. Zij wisten het niet. Ha! Dan heb je in ieder geval één blog
gemist, deze.
Voor de rest vind een grote meerderheid 800
woorden Typisch Irene! Dat doet mijn naam eer aan.
Echter één dingetje, tel het niet na en pin
me er niet op vast. Door het toevoegen van een verbindingsstreepje of het
verwijderen of veranderen van een woord, vergeet ik soms na te tellen. Het kunnen
er evengoed 801 of 799 zijn, hoewel ik gefocust blijf op 800.
Wie dat te weinig vind heeft pech, ik hou
graag rekening met wie niet zo van lezen houdt en 800 woorden is al een opgave.
Hoewel je nu je lol op kan. Ik zit op ruim 2000 woorden. Korter maken lukt me
niet.
Voor de rest is 800
woorden een blijver.
Op de vraag: WANNEER
LEES JE MIJN BLOG, klonk één keer nooit en toch de enquête ingevuld. Ben
benieuwd of die persoon blijft hangen en vanaf nu wel leest.
Voor wie ‘m elke week sowieso leest, zeg ik:
ik schrijf elke blog voor jou! Jij bent de fan waar ik van hou. Je verdient een
knuffel, kaartje of verrassing, als ik maar wist wie iedereen was?
Dan heb ik de luie volgers, zij die via de facebook
link kijken. Tja, wat als je die mist? De blog is er elke zondag en te vinden
op www.typisch-irene.nl.
Bladwijzertje maken, op vernieuwen drukken en tada, de laaste blog verschijnt.
Maak er een zondagochtendroutinetje van.
Wie mijn blog onder de douche leest, kiest
voor een toffe plek. Lekker onder de straal lezen, klinkt al super heerlijke
ontspanning. Kon ik de blogs daar maar schrijven. Juist daar ontpopt de beste
inspiratie.
Dat sommigen mijn blog op het toilet lezen,
wilde ik eigenlijk niet weten. Wel opletten dat je mijn blog, ik bedoel je Phone niet doorspoelt.
Gelukkig zijn jullie veilig lezers, niemand
leest mijn blog achter het stuur. Laat me er niet achter komen. Dat vind ik net
zo slecht als roken. Gewoon niet doen!
De nachtlezer zit of op mijn blog te wachten
of werkt in de nachtdienst. Voor beide respect. Voor mij is één keer in de week
belachelijk laat mijn bed opzoeken te doen. Ik kan morgen uitslapen. Maar
nachtdiensten als werk? No way!
Daarom werd ik geen verpleegkundige.
Grappig om te
ontdekken dat er maar weinig mensen met zekerheid zeggen 400 blogs te hebben
gelezen. Heb je mijn boek niet, dan kan je sowieso nooit alle blogs gelezen
hebben. Daar zijn er 26 te vinden.
Tegen 30 van de 32 zeg ik nu: go go go, op
naar de 400. Ik ben van alles of niets, in dit geval alles!
Vraag zes vroeg WAT
JE MIST.
Zeggen een paar de geur van mijn wandelschoenen
te missen. Die geur is in ieder geval geen stank. Want ik ruik ze niet. Stinkt
het wel? Dan zal je jouw eigen voeten wel ruiken. Het idee, dat ik de geur van
mijn schoenen zou delen, is trouwens wel heel absurd.
Ik verwachtte al dat er mensen zouden zijn
die meer christen-zijn willen zien. Hoewel de trouwe lezer het wel weet, geef
ik verder bewust niet veel lucht aan mij als christen. Lees rechts in OVER MIJ
wat mijn blogdoel is en trek je conclusie. Gelukkig mist de overgrote
meerderheid niets in mijn blog.
De vraag of ik ook in andere winkels dan
alleen bij de AH kom, is een leuke. Ze verkopen daar echt niet alles. Laatst
was ik bij de Liddl en Swaak gaat binnenkort zorgen voor een aanvulling op een al
goed verhaal (hoop ik). Ik kan echter niet ontkennen dat er veel ontstaat in de
Albert Heijn. Daar kennen ze me. Daar krijgt maandag iemand een handtekening,
want is fan en voor je fans blijf je trouw aan de winkel. Tot maandag!
Iemand mist het 801ste woord. Vind ik een
bijzaakje.
Eén lezer mist een positief zelfbeeld. Maar
no body is perfect en ik hou van een beetje zelfspot. Tip: neem alles met een
kilo zout. Dat leest echt beter. Wat ook antwoord is op de persoon die graag de
serieuze kant van mijn leven wil kennen. Dat botst met wat ik wil. Eén ding,
mijn leven is niet één groot hiephiephoera, maar ik kies te kijken naar de
leuke dingen en die te beschrijven. Online ellende is er al genoeg. Ik wil
juist vrolijkheid, misschien ook voor mezelf?
OF JULLIE EEN
MEET&GREET WILLEN?
Smiley zegt een zaal te hebben gehuurd voor
31 maart 2019. Waar en hoe laat dat is en wat dat gaat kosten? Als ik meer
weet, bepaal ik pas definitief of ik voor die kosten op draai.
Eigenlijk was ik bovenal blij met de
eerlijke NEE stemmers. Geloof het of niet, ik ben misschien te verlegen voor
zoiets. Ik vlieg liever even heen en weer (als in een bliksemactie) om iemand
te verrassen dan een Meet&Greet te ondergaan. Bang dat ik niet weet wat te
zeggen.
Het leukste antwoord was natuurlijk:
overleven we dat? Zeg ik ja! Mijn gezinsleden overleven me al bijna 28, bijna
20 en ruim 17 jaar. Dan overleef jij een dagdeel heus wel.
Hoe dan ook hoeft niemand 1 april voor mijn
deur te staan. Ik doe niet open, want zit met een gebakje for one in het bos. Daar ben je welkom, maar neem wel je eigen
gebak en drinken mee.
Vijf mensen schrijven zich definitief in
voor die Meet & Greet. Dat zijn de echte fans denk ik, maar we wachten eerst
Smiley met haar of zijn grote glimlach en verdere informatie maar even af.
Eén lezer heeft de kipbestelling al
doorgegeven. Eén keer raden waar ik dat ga kopen?
Voor de rest, die me al Meeten, de greetz en
tot gauw.
Op de vraag waar
mijn blog over moeten gaan, antwoorden jullie met 68,8 % dat het om lachen moet
gaan, dus dat gaat goed. Onze meningen passen goed bij elkaar zeg!
Hiermee de tranen van verdriet waar sommigen
om vragen maar direct gedroogd. Weg ermee.
Vraag ik me alleen af waarom 5 mensen
spanning willen? Mijn angst voor spinnen heb ik nog niet overwonnen, die van enge
mannen in het bos nog lang niet overal, de angst dat mijn kinderen iets
overkomt is enorm als ze pas laat huis komen. Real life is al horror genoeg.
Daarover schrijven bezorgt mij zelfs nog wakker nightmares, doe ik niet! Fout antwoord peoples.
Het inspreken van blogs is al langer een
ideeetje. Wat natuurlijk heel veilig is voor de chauffeurs onder ons. Wie weet
word ik nog eens ooit hoorbaar.
En sla bij deze de grappenmaker die zegt dat
mijn blog sowieso nergens over gaan, met ruim 2000 woorden om de oren.
Bij de vraag WAAROM
JULLIE MIJN BLOG LEZEN, blijkt maar weer dat de meerderheid gewoon houdt van
absurditeiten. Hoe gekker hoe beter. Zitten we weer op één lijn! Jullie zullen
het krijgen: de lach blijft! Ik hoop omringd te worden door gekte en zal het op
zijn tijd zelfs op zoeken. Nu al zin in!
Wie zich verplicht voelt mijn blog te lezen,
vergeet dat we in een vrij land leven. Lees ‘m lekker niet als je niet wilt. Ik
overhoor niemand en geef geen cijfers voor goed leesgedrag. Maar om nou te
zeggen dat je met mijn blog goed op de hoogte blijft van mijn leven? Wauw, dan
volg je mij nog niet op Instagram. Daar sla ik door, echt belachelijk! Maar ja,
coffee and fans make me do it!
Gelukkig ben ik in staat mensen te
herinneren aan mijn blog met elke link, want blijkbaar vergeten mensen dat het elke zondag raak
is, maar oké, we zijn allemaal human, daar komt weer een link.
HOE IK VOLGENS
JULLIE AAN MEER LEZERS KAN KOMEN is doordat jullie mijn link gaan delen. Laat
maar zien, die inzet! Terwijl een paar anderen het van de daken gaan schreeuwen,
wat ik nog niet heb gehoord. Jij wel? Hopelijk werken de vriendelijke woorden
van mond tot mond beter. En de drie die ze voor willen lezen tijdens een
feestje moeten wel letten op de juiste intonatie, want daar staat of valt een
nieuwe volger van mijn blog mee. Durf je die verantwoordelijkheid aan?
De persoon die doodleuk zegt: ik ga met jouw
man een reclamebord langs de A12 plaatsen, mag zich melden bij RitsRatsReklame.
Misschien kan je hem met nog meer klussen helpen. Hij is razend druk.
De nepperd die aanbiedt nepaccounts aan te
maken om me zo aan volgers te binden, gaat aan één van mijn principes voorbij. Ik
ben niet van fake, ik ben voor en van echtheid! Behalve dat ik soms een beetje
overdrijf in blogs. Maar hé, daar lezen jullie toch zo doorheen?
Voor wie niets wil doen, cool, jij bent van
de eerlijke!
Vooralsnog heb ik geen advertentie in de
krant gezien. Mooi dat iemand dat aangeeft te gaan doen. Je vertelt toch nog wel
in welke krant en wanneer?
Het beste vind ik Bassie. Stuur mij je shirtmaat,
echte naam en adres, dan komt een t-shirt jouw kant op. Eis ik wel een foto van
jou in het shirt met mijn naam er op. Doe maar in een winkel, Albert Heijn of
zo?
Een ander wil daar mijn blog via de intercom
gaan voorlezen. Leuk idee, maar dat geloof ik pas als ik het hoor. Eerder dan
dat krijgt hij mijn handtekening niet. Deal?
Blijf ik vooral dankbaar voor elke like die ik krijg. Een opgestoken duim
geef een boost, vooral als ik zie dat je ‘m op straat opsteekt.
Op de vraag hoe ik
jou zover krijg te doen wat je hierboven zegt, klonk doodleuk vier keer het
antwoord dat ik wel even mag betalen. Dit is je beloning: wekelijks een gratis
blog. En als je gaat delen zodra het over jou gaat, daag ik je uit om vooral te
zorgen voor een goed gek verhaal. Ik schrijf ‘m met plezier.
Een deel en win actie staat mij ook enorm
aan, echter mijn creatieve geest komt nog niet met een goed idee. Het moet
natuurlijk een ludieke actie zijn.
Sommigen vragen mij om blind te vertrouwen
dat ze gaan doen wat ze zeggen. Doe ik! Vertrouw jij mij?
De opmerking of mijn
blog leuk is voor mensen die me niet kennen is een vraag die ik mezelf ook
stel. En geef ik bij deze door aan die lezers die mij niet persoonlijk kennen.
Wat maakt dat je mijn blog leest? Is het nodig mij te kennen? Gebruik mijn contactformulier voor je
antwoord.
Eén opmerking voor meer likes, is zo Typisch
Irene en voel ik me zo in gekend, is deze: gewoon verrassende dingen sturen. Bij
het woord sturen denk ik aan post. Op de deurmat, is vrij gewoon en toch verrassend.
Maar zonder adres toch behoorlijk onmogelijk! Moet ik iets beters bedenken.
Zijn we bij de
laatste vraag van mijn enquete en ontdek ik dat vier mensen niet onder de blogs
kunnen reageren. Jammer dan, daar kan ik je niet bij helpen en mijn helpdesk
slaapt inmiddels. Hij is tenminste wijs. Moet ik ook maar eens gaan doen!
Maar eest nog
bedankt voor jullie mening over mijn blog. Het betekent echt veel voor me.
Vooral dat ik op dezelfde voet doorga, want met meerderheid van stemmen en
vooral die van mij staan we op één lijn, het moet lachwekkend absurd zijn of
absurd lachwekkend.
Dat bekijk ik vanaf volgende week maar weer!