Kerst is wéér dichterbij en ik kom nog meer in kerstsferen dan ik vorige
week al was. Had ik het toen over
kerstcadeaus, ga ik het deze keer hebben over kerstkleding. Te denken valt aan
een kerstmuts met in dezelfde sfeer een lingerie-setje, gezien bij Action.
Benjamin zag me daar wel in, geloof ik.
Die is gek, maar ik niet!
Als ik de kerstkleding-folders wel beschouw, hebben wij keihard de
verkeerde folders. Als ik naar buiten kijk is het koud, nat, saai en doods. En
wat schreeuwen de folders? Ga jij maar lekker blauwbekken! Ik zie prachtige jurken
met spaghettibandjes en shirts met korte mouwen. Alsof het zomer is.
Wat voor kerstmutsen maken die
folders anyway? Blote lichaamsdelen met
kerst? Ik woon toch echt in Nederland. Deze folders passen beter bij New Zealand, waar ze zomer vieren en bij
de kerstboom
zitten. Stuur die folders effe lekker daarheen.
Het is tijd om onze kledingkasten in te duiken en te kijken wat voor Christmas clothes wij hebben. Wat betreft
Marcel, mijn man, is er niet veel soeps. Ik ontdek zelfs kledingstukken die ik niet
herken.
‘Hebben wij ooit deze trui voor
jou gekocht?’ In mijn hand een trui die duidelijk te klein is.
‘Volgens mij heb jij ‘m te heet
gewassen. Ooit paste het me, maar sinds een paar wasbeurten…’
Natuurlijk, ik heb het gedaan. Waar
hij aan voorbij gaat, is dat hij nog in de groei is. Ik kijk steeds meer naar hem
op.
‘Eigenlijk moet ik toch maar
eens wat nieuws aanschaffen’, klinkt hij onzeker en slaakt een diepe zucht. Die
wordt aangevuld met mijn gesmoorde kreun. Dit meent hij toch niet? Waar ik
anders zo van shoppen houd, weet ik dat het met hem sjokken wordt. Echt… niet
leuk. Ik moet snel een beter plan bedenken en dokter het volgende uit: Wehkamp!
Nee, wij zijn geen grote fans.
Zelden is iets goed, maar voor nu lonkt het gemak. Niks sjokken in de stad,
winkel in winkel uit lopen en met niets thuis komen. Wel in de slaapkamer alle
tijd en ruimte om te passen en niet goed? Lekker alles terug. Voordeel: niet de
kou in geweest.
Wehkamp huisvest verschillende favoriete winkels. Vanaf de bank lopen we
binnen bij Miss Etam, C&A, Promiss, Geisha, WE en vele anderen. We klikken hier,
we klikken daar en bestellen een rekening bij elkaar waar we ook een nieuwe tv
van kunnen kopen. Nooit eerder graaiden we zoveel bij elkaar in een uurtje
tijd.
De grootste meevaller: we vinden één broek die voldoet aan het
goddelijke lichaam van mijn man. Met spijkerbroekmaat 28/36, is voor hem een broek vinden een drama gebleken. Zelden slagen we en neemt moedeloosheid het over. Maar nu, vinden we een broek in zijn magische
maat. Onze broeken zakken er van af. Verder vinden we nog wat bovenkleding voor
meneer en vinden we voor mijn maatje 36/38 ook wat leuke dingen.
Een laatste blik op de
winkelwagen, een paar laatste klikken en uit kan de laptop.
Om twee dagen later een modeshow te houden in de slaapkamer. Luxaflex
dicht, pashok geopend. Heerlijk zo zonder iemand die vraagt of het allemaal wel
lukt en die de boel bij elkaar liegt en zegt dat iets geweldig goed zit,
terwijl je van verre ziet dat de broek van de kont glijdt, omdat men denkt:
maar zo slank is je man niet.
Zo bekijken we elkaars kleding
en besluiten we dat het ene niet staat, het andere niet goed past, een volgende
teveel kriebelt, iets anders niet kleurt bij het haar en het laatste teveel
inkijk heeft, zelfs als ik rechtop sta. Niet dat er iets in te kijken valt,
maar toch.
Alles bij elkaar gaat de rekening in ons voordeel flink omlaag en wordt
de rest teruggestuurd. Uitgeshopt!
Het meest blij zijn we met die ene trui. Hij zit zo heerlijk lekker en is
enorm zacht. Ik word direct een
En Marcel? Ik hoefde maar in
zijn buurt te komen en daar gingen zijn handen in mijn richting. Hij wilde
almaar mijn trui voelen. Eerlijk gezegd, zit ik ook zelf om de haverklap te
wrijven over mijn eigen trui. Ik knuffel gewoon met mezelf!
Daarom mijn tip voor 2015: wil je meer geknuffeld worden? Koop een super zachte trui.
Op een knuffelzacht 2015 – het jaar
van de knuffel!
