Dit gaat echt niet goed. Ik had me nog zo voorgenomen een
blog te gaan schrijven. Ben ik met van alles bezig geweest, maar geen blog. Nu
heb ik nog maar een half uurtje. Daarmee heb ik direct de titel, wat een hoop
denkwerk scheelt. Het kopwerk gaat ‘m nu zitten in de vraag: Waar ga ik over
schrijven? Er is zoveel, maar de klok tikt al.
Zal ik dan gewoon vertellen over vanmiddag? Dat ik thuis
kwam nadat ik Celine naar paardrijden had gebracht. Ze verzorgde Seros, deed
vlechten in haar manen. Verwende haar met wat lekkers en kon naar de bak. (5
min.) Zij kon genieten van een uur rijles, terwijl ik op huis aan ging.
Daar werd ik verrast door Marcels aanwezigheid. Hij is zelden
zo vroeg thuis op donderdag. Waarom hij nu zo vroeg was, werd al snel
duidelijk. Hij had een Workmate gekocht en was nu bezig die in elkaar te zetten.
Niet eentje van Black&Dekker, maar van een ander vaag onbekend merk.
Krijgt hij vast
spijt van, alleen zeg ik dat niet hardop.
Dat Marcel een Workmate kocht verbaast me niets. De andere
kerel in dit huis is tegenwoordig helemaal into ‘techniek’ zoals hij dat zelf
zegt. Lego is hopelijk tijdelijk uit. (10 min.)
Deze week heeft de kleine kerel inspiratie opgedaan in het dramalokaal. Tijdens de les heeft hij de spots die daar hangen van binnen en buiten bestudeerd (bestuurde hij de lesstof maar zo goed) en wilde die even namaken. Blikjes, lampjes, plankjes, het kwam allemaal tevoorschijn. Zonder dat papa erbij was om te bepalen of het wel veilig was. Meneertje ging aan de gang.
Deze week heeft de kleine kerel inspiratie opgedaan in het dramalokaal. Tijdens de les heeft hij de spots die daar hangen van binnen en buiten bestudeerd (bestuurde hij de lesstof maar zo goed) en wilde die even namaken. Blikjes, lampjes, plankjes, het kwam allemaal tevoorschijn. Zonder dat papa erbij was om te bepalen of het wel veilig was. Meneertje ging aan de gang.
In de tuin werden planken en ander materiaal van lengte
veranderd. Binnen klonken geluiden van boor- en schroefmachine. Het voelde of
ik in een sociale werkplaats was beland.
Met een big smile
bedenk ik dat dit altijd beter is dan bankhangen met een laptop op schoot of
een smartphone in de hand. (15 min.)
Alleen ging dat klussen wat lastig zonder goede werkbank en
toen het ook nog ging regenen kwam het
kind vliegensvlug naar binnen! Zie hem binnen staan met alle spullen van buiten.
Dacht hij nou werkelijk dat hij binnen aan de eettafel mag gaan zagen? Dat
dacht ik niet! Hij boos, ik boos…
Vandaar dan ook de Workmate.
Het in elkaar
zetten is aan Marcel besteed. Wie denk je dat hier de fietsbanden plakt (niet
dat ik het niet kan)? Wie denk je dat hier de boel schildert (niet dat ik dat
niet kan)? Wie denk je dat hier de kamers behangen heeft (niet dat ik dat niet
kan)? (20 min.) Goed, je begrijpt: Hoeraaaaa! Mijn man is klusser. Hij is er
gewoon sneller en handiger in.
Ik ga maar koken, dat is dan weer niet aan hem besteed. Doch
wat hoor ik? ‘Zucht, steun, kreun…’
‘Whats up?’
‘Het werkblad van
de Workmate blijft niet stevig vast.’ Het kantelt zo erg dat ik al voor me zie
hoe eerder de vinger van mijn zoon eraf gezaagd wordt, dan het plankje
doorgezaagd zal zijn. Dat kan nooit de bedoeling zijn. Doch ik vertrouw blind
op Marcel. Hij wast dit varkentje wel even!
Als het eten klaar is en we op Celine wachten, is de mobiele
werkplaats nog steeds niet werkzaam. (25 min.) Het werkblad kantelt wel niet
meer, maar het ding kan niet volledig ingeklapt worden. Marcel verzekert zich
er van dat het allemaal goed zit en bestudeert voor de zoveelste keer het
boekje. Het zit écht allemaal goed.
Ik kijk ondertussen ook even. Het boekje hoef ik niet te
zien, mij te ingewikkeld. Ik kijk gewoon uit mijn doppen.
‘Marcel, zou de boel niet in die gaten hebben
moeten zitten?’ en wijs twee langwerpige gaten in het frame aan, die iets lager
liggen dan waar nu een dwarsstuk in vastgeschroefd zit. Marcel pakt het boekje
er wéér bij, kijkt naar de gaten, bekijkt het boekje nog eens, kijkt weer naar
het werkblad en ‘potjandosie…’ ( 30 min.)
Dacht ik met ‘Een half uurtje’ een goede titel te hebben.
Had ‘m beter ‘Een uurtje’ kunnen noemen.
(Zie hier het resultaat van Benjamins technische kunde) |