Stelletje raddraaies!
Na de kerkdienst komt mijn jongske met een stralende
glimlach op me af. Hij straalt me van verre tegemoet en verwarmt mijn gevoelige
moederhart. Niets maakt me gelukkiger dan gelukkige gezinsleden. Juist omdat dit kereltje ook zo niet-gelukkig kan
zijn, wil ik dit moment inlijsten; een minuut stilte vragen; de klok stil laten
zetten; deze lach vereeuwigen!
Het lukt me dan ook niet om verder te kijken dan die glimlach
of de twinkeling in die ogen te ontwijken. Elke trouwe bloglezer had me van een afstand
kunnen waarschuwen dat deze smile er alleen was om me in te palmen. Het was een
overduidelijke verleidingsmanoeuvre, maar ik was gehypnotiseerd.
Als hij bij me is kijk ik hem gebiologeerd aan: “Mama, ik
heb iets gemaakt wat jou MOET overtuigen van het feit dat ik WEL guppy's mag.”
‘KABOEM’ ik ben weer terug op aarde. Het zweven van geluk is compleet verdwenen. I’m back! Veilig
geland. Nu eens zien of hier nog iemand om de vingers wordt gewonden?
“Laat maar eens zien.”
In mijn ooghoek zie ik de glimlach wat onzekerder wordt.
Zijn gloed en schijnsel worden vager. Zijn ogen kijken verlangend naar me op en
schieten af en toe ook even naar papa die over mijn schouder meeleest. Er hangt hoop tussen ons in.
Deze jongen heeft zijn huiswerk verbluffend goed gedaan. Een
“nee” komt er echt even niet uit en dat
was nog wel mijn plan.
Op het papier dat me werd toegestopt staan plenty redenen
die spreken vóór guppy's. Allereerst de belangrijkste: het betekent veel voor
me!
Daarna volgen: De glazen vaas, die we al hebben en ook nog
eens makkelijk schoon te houden is. Omi kan oppassen als we op vakantie zijn,
wat klopt want we zijn zelden tegelijk weg. Papa had vroeger ook vissen. Ook
dat is waar: goudvissen. Waarom we die hadden weet ik niet. Was trouwens wel zielig:
Marcel kreeg griep en hupsakee, de
visjes ook: dood!
De verdere statements zijn: We kunnen ze gratis krijgen. Ja
en? De prijs is geen reden om het niet te doen. Ze kosten qua voer en groen ook
niet veel en de grootste reden, vetgedrukt: JE HOEFT ZE NIET UIT TE LATEN.
Jaaaa, daar doe ik het voor!
Het komt er op neer: het moet gewoon mogen en “nee” zeggen is verboden!
Hij heeft ook een bladzijde twee gemaakt waarop
verzorgingsmaatregelen genoemd worden en de benodigdheden en vooral luid en
duidelijk de boodschap: IK MAAK DE BAK SCHOON!
Nog steeds die smile… ietskes afwachtender, zeker nog wel zeer innemend. Ik ben nog steeds
in de ban van… en voel een duivels
dilemma opspelen: ik wil die smile niet
kwijt, maar ook geen “ja” zeggen.
Tot er toch “nee” uit mijn strot klinkt. Ja, strot! Welke
ontaarde moeder geeft dat als antwoord op zo’n prachtig overtuigend pleidooi op
papier? Welke moeder kan die innemende lach overstemmen met een zacht uitgesproken doch harde “nee”?!
Daar zat ik met een mega schuldgevoel! Wat ben ik ellendig,
wat in-en-in gemeen, wat…
Ik moet even weg en loop naar achter, waar de koffie is. Net
als ik een lekkere slok neem van mijn favoriete Wiener, staat mijn schoonmoeder
voor me. Ze heeft ook al zo’n fonkelende look op haar gezicht en nog voor ik
door heb waarom klinkt: “En? Benjamin krijgt nu toch zeker wel die guppy's?”
Ik proest er bijna mijn slok weer uit! “Jij zit hier achter?!
Speel jij onder één hoedje met mijn zoon?” Weg met schoonmoeders! Echter ze verdwijnt niet, blijf lachend kijken
en ik voel me in de tang zitten. Haar weerstaan lukt me niet. Wat er uit komt
klinkt als: “Ik haat van jou!”
Maar ik ben in de kerk en in mijn hoofd klinkt: ‘Eert uw
vader en uw moeder.’
Het enige waar ik nu mee zit is de vraag: Geldt dat ook voor
schoonvader en -moeder???
Alternatief eind:
Als ik een blog plaats met gebruik van
namen, vraag ik altijd toestemming van de genoemde personen. Van mijn
schoonmoeder heb ik direct die toestemming gekregen. Zal ze het hebben
toegestaan uit schuldgevoel?
Van mijn zoon durf ik geen toestemming te vragen. Uitgekookt als hij is zal hij zeggen: “Je mag ‘m alleen plaatsen als ik guppy's
krijg!”. Weg blog!
Ik moet dan ook het volgende van Benjamin schrijven:
IK MAG DEZE
BLOG NIET VAN BENJAMIN PLAATSEN (hij staat naast me)
Zeg ik: Dan is dit een illegale blog!
