Zielige ik! Snif… moet ik het echt in mijn eentje vieren?! Weg feeststemming!
Wat betreft mijn werk:
Daar is de beste kantine! Heb ik zin in soep, krijg ik een overheerlijk soepje. Is een boterham met gebakken ei wat mijn buikje wil, dan wordt die precies goed gebakken. En, oh, slurp, smikkel, geen verkeerd woord over de rauwkost en salades. Deze dame kan bij elke lunch haar hart ophalen, genieten van heerlijke dingen. En dat dankzij de perfecte zorg van mijn baas.
De pauzes op mijn werk zijn een feestje. Zeker met warm weer, kan ik heerlijk op het terras genieten in de zon. De pauzes mogen best wat langer duren, want mijn baas weet: het werk wordt gedaan;
Is het niet nu, dan over een uurtje.
Is het niet vandaag, dan morgen.
Is het niet deze week, dan volgende week.
Dat vertrouwen is natuurlijk een machtig gegeven. Mijn baas kent mijn perfectionisme, waarom zorgen maken? Het werk is steeds weer gedaan.
Over werktijden wordt al járen niet meer gesproken. Wil ik eens later beginnen, dan wordt ik met alle plezier later verwelkomd. Wil ik eerder stoppen, dan zwaait mijn baas me met evenveel liefde uit. Waarom ook niet? Ik schreef toch al dat het werk gedaan wordt. Ik hoor niemand klagen, jij?!
Dan is er ook nog de auto van de zaak. Naast de auto van Marcel is mijn autootje een speelgoed auto, dat geef ik direct toe. Mijn auto kan bijna bij hem achterin worden geparkeerd. Voor mij is dit rode monstertje echter helemaal perfect. Het is toch altijd nog een auto van de zaak, ik scheur er lustig mee rond! De baas betaalt!
Beoordelingsgesprekken maken me niet bang. Doet mijn baas niet aan. Als we daar aan beginnen is het eind zoek, dat zou alleen maar véél te gezellig zijn en mijn baas is écht wel tevreden over me. Ik ook, dus waarom daar nog over bomen?! Als er dan toch iets besproken moet worden roept mijn baas me gewoon direct op het matje; dingen worden gelijk bij de horens gepakt. Oké, hoewel perfectionist doe zelfs ik niet alles perfect, maar ja, alsof mijn baas zo perfect is? Pas op hoor!
Het mooiste, of nee, het één na mooiste! Ik heb het beheer gekregen over een mooi potje geld. Dat maakt mij een vermogende dame. Mijn uitgaven worden altijd goedgekeurd. Er wordt zelden om verantwoording gevraagd. Tja, mijn baas kent mij dan ook. Zolang het potje gevuld blijft, al is het maar een bodempje, het is oké. Yes! Laat maar rollen dat geld! Liever mijn kant op. Maar ja, soms zijn er gewoon redenen om het een andere kant op te laten rollen. Jammer eigenlijk!
Ach, mijn werk heeft veel meer voordelen. Ze allemaal opnoemen? Doe ik niet, dat word veel te veel.
In het kort? Een betere baan kan ik me niet voorstellen. Vandaag 12 ½ jaar geleden ben ik begonnen! En nu zit ik hier, in de wetenschap dat niemand hierbij stilstaat. Behalve ik, want hoe zou ik nou kunnen vergeten dat ik 12 ½ jaar geleden moeder werd?! Dat is pas iets om te vieren, het is prachtig, het is schitterend, het is het mooiste van mijn werk: de kids! Ik bedoel maar…
Die baas?! Dat ben ik zelf! Mijn baan? Stay at home mom!
