Hangmannetje

Laten we het eens hebben over wat je kunt doen onder de douche.

    Je kunt jezelf wassen met Dove, Melkmeisje, Nivea of gewoon het water langs je lijf laten lopen. Je kunt de tijd nuttiger besteden en je haar wassen, gevolgd door een crèmespoelinkje en druppels tellen op de douchewand. Of poets ondertussen je tanden, scheer je benen (ja dames, het is op en top zomer), doe een regendans, ga op je kop staan of speel Hangmannetje.

Hangen

Je kent het wel, Galgje, zoals andere rare Nederlanders het noemen. Bekijk het eens vanuit mijn typische blik en zie bovenal dat hangende mannetje. Door verkeerde letterkeuzes is hij komen te hangen. Zo zielig, ik voel het en daarom klinkt uit solidariteit Hangmannetje.

    Hangen hoeft niet verkeerd te zijn. Laat mij maar hangen in het park, op de bank, tegen de muur, in een mat, aan iemands lippen, de beest uit of als dat toch eens kon, in de zevende hemel, drijvend op een wolk. Lijkt me heerlijk.

Verwateren

Dagelijks hang ik onder de douche en droom weg bij de Aquanotes aan de glazen deur. Weet je nog, die kreeg ik ooit van mij lief, omdat ik zo klaagde dat juist in de douche inspiratie wegspoelde; met alle sop zo het putje in. Forever lost. Waarop hij op de proppen kwam met een blokje papier en speciale potlood dat niet door water verdwijnt. Ik kan mijn halfgare bedenksels vastleggen in plaats van te laten verwateren.

    ‘Irene, gebruik jij de Aquanotes wel?’

    ‘Ja natuurlijk.’

    ‘Ik zie niets.’

    ‘Jij denkt dat ik wil dat jullie mijn onleesbare en halfgare krabbels mee lezen of getuige zijn van wat ik bekokstoof, bedenk of dagdroom? Hallo, dit is de douche hè, een beetje privacy mag wel. Maar als jij het perse wilt, zet ik er wel iets op.’

Lijntjes

Een dag later staat dit op het blokje: Er…

    Wat al snel opgevolgd wordt door: was eens een…

    Ik weet niet eens meer wat er was, maar er kwamen poep (iemand blijft maar hangen in die fase) en een paard in voor. Alles bij elkaar gelezen, ging het helemaal nergens over.

    Een dag later sierden twee verticale en twee horizontale lijnen en één kruisje het velletje. Een douchebeurt later gevolgd door een rondje. We, wie dan ook, spelen boter-kaas-en-eieren.

    Weer zoiets: waarom heet dat spel zo? Ik zie geen boter, kaas en eieren. Waarom is de naam niet rondjekruisje of drie-op-een-rij? Sommige namen zijn zo onlogisch.

    Na wat rondjes en kruisjes won ik.

  

Hangen

Vervolgens verscheen een lijn streepjes. Dat was alles. Niemand heeft ooit iets gezegd bij al die spellen. Geen woord aan tafel, niet in bed of in de tuin en zeker niet in de auto. Toch trof ik een dag later een letter onder de streepjes.

    Inmiddels zijn we wat afleveringen verder en Hangmannetje blijkt een groot succes. Geen idee wie allemaal meespelen, de notes worden gebruikt.

    Dat het woord schijt dan weer voorbij komt en een afgetroffelde bakbanaan, maken meer dan duidelijk wie meespeelt. Mag dat eigenlijk? Woorden gebruiken die niet bestaan? Of kan ik me beter zorgen maken over de doucheminuten? Het denken en zoeken naar het juist woord kost tijd en verspilt water. Toch maar een zandloper gebruiken?

Hottentotten nog wat

Tot ineens iemand het aan tafel brengt.

    ‘Nu hebben we zelfs een hele zin gehad, maar wie is de stippenfreak?’, wil ik weten.

    ‘Dat is vast papa, wij alle drie gebruiken steeds streepjes en ineens zijn daar stippen,’ snapt Benjamin.

    ‘Inderdaad, ik had ineens een goed woord.’

    ‘Verrassend. Reageer dan eens op mijn t. Die wacht al dagen op antwoord. Ik wil verder.’

    ‘Er zit geen t in, wat moet ik dan doen? Ik snap de spelregels niet.’

    ‘Wat? Geen t?’, van schrik rolt een erwt uit mijn mond zo in mijn decolleté. Ik was er zo zeker van dat Benjamin de lolbroek uit wilde hangen met hottentottententen.

    ‘Mag ik die erwt pakken?’, vraagt Marcel met zijn hand al bijna in mijn jurk.

    ‘Nee!’ Pets. ‘Je moet een horizontale lijn tekenen en de t doorstrepen. Op die lijn bouw je de galg voort.’

    ‘Die galg komt er niet, want als er geen t in zit, weet ik het woord,’ klinkt Celine erdoorheen.

    ‘Hoezo weet jij dat in één keer?’

    ‘Het is eikenprocessierups. Hoewel dat wel erg flauw en veel te voor de hand liggend is. Het zal vast iets anders zijn.’

Kriebeldekriebel

Madammeke zet haar vork in de erwtenparade op haar bord en mist daarmee Marcels verraste blik. Zijn wenkbrauwen trekken zo hoog op, dat zijn linker mondhoek mee omhoog gaat en zijn mond openvalt. Daarbij klinkt een zucht van verrassing.

    ‘Dat is het hè? Eikenprocessierups. Was ik ze eindelijk vergeten.’ Ik krab me nog eens achter mijn onderbeen. Ik ben zo klaar met die vreselijke muggenbulten!