Ken je het gevoel van vol schaamte te kijken naar slapende peoples? Gluren in de slaapkamer bij de
buren. Dat doe je niet! Toch kijken we massaal naar deze Zeeman commercial:
Toegegeven, ik geniet ongegeneerd van de donderjagende kindertjes.
We kennen het stiekem keten om als de deur open zwiept, te doen alsof je
slaapt. Niet dat ik daar goed in was.
‘Marcel zullen we een
keer keten en wachten tot onze slaapkamerdeur opengesmeten wordt en dan doen
alsof we slapen.’ Ik zie een stiekeme smile.
In de commercial liggen de kindertjes ondersteboven in bed. Ik
zie mij, in very younger days. Na een
zachte nachtzoen van paps en een lekkere smakkerd van mams, lag ik netjes recht
in bed, om de volgende ochtend hoofd-aan-het-voeteneind (gelukkig niet buitenste
binnen) in bed terug gevonden te worden. Ik herinner me het gewiebel niet, ik
sliep! Het is waarom mijn vader mij een wiebelkont noemde. Mijn matras mag
weten wat ik al slapend uitspookte. Mijn deken lag standaard naast mijn nest op
de grond. Wat haatte ik de nachtelijke gevechten met die dekens! Hoera voor het
dekbed.
De enige keer dat ik besefte dat ik een nachtspoker ben, was
toen ik als tiener ontwaakte op de stikdonkere voorzolder vlak voor de trap. Ik
koukleumde als een ijspegel. Klappertandend en staand wakker worden is eng!
Now a days vind ik mezelf altijd netjes op mijn plek op het kussen
en hoor ik Marcel nooit over beweeglijkheid van mijn zijde. Alles is
goedgekomen.
De Zeeman commercial gaat weer verder.
Staat daar TWOSIE in
beeld? Wat leuk! Naast de Onesie (voor wie niet weet wat het is: spreek uit als wansie en het is een pyjamapak van muts tot voet), bestaan nu ook de Twosie. Wat zal mijn
buurvrouw (Esmée) daar van vinden?
Zij heeft naar aanleiding
van een foto van Celine het idee bedacht om samen met mij in Onesie haar zoon
naar school te brengen. Dat betekent 500 meter voor gek lopen en terug.
Waarom Celine zo op de
foto staat? Na een logeepartij van een vriendin moesten we haar afzetten op NS station
Utrecht Centraal. Celine die er ondertussen warmpjes bij liep, had geen zin om haar
Onesie uit te trekken en dacht: hupakee, jas erover, niemand die me kent, niets
te verliezen.
Zo krijg je het bewijs: Celine is gekker dan ik en mijn buurvrouw?
Daar ga ik nog wat mee beleven. Waarschijnlijk beginnend met een Onesie op 1
april (doe maar een maat M, Esmée).
Zo ben ik over een
half jaar flink de klos! Komen jullie me aanmoedigen? Maken we er gelijk een Meet&Greet
van. Ik ben Greet, jij Meet, deal?
Terug naar de Twosie. Ik dacht dat het een Onesie voor twee is.
Blijkt het gewoon een pyjama. Tel maar mee: shirt + broek = twee stuks. Tada!
De Twosie, draag ik dagelijks.
Het is evengoed een tegenvaller,
want ik verheugde me op Marcel et moi
in Twosie. Of niet, want wij passen met gemak samen in een Onesie. Marcel is
namelijk superslank (en ik enorm jaloers).
Klik ik de commercial weer aan.
Wat? Ik weet niet hoe snel
ik mijn ogen moet sluiten.
‘Marcel, die man ligt
bloot! Moet dat nou echt op tv?’
‘Nee joh, hij draagt
een Nakie. Had jij het laatst over een Onesie?’
‘Ja, lijkt me heerlijk
als ik ga bankhangen na een dag bezigheden.’
‘Schrijf jij die Onesie
maar op je buik. Ik geef je liever een Nakie.’
‘Een Nakie?’
‘Ja, doe je ogen open,
kijk die man slaapt in een Nakie. Staat jou vast heel goed. Hoe laat is de
Zeeman open?’
‘Zondags vanaf 12.00
uur.’
‘Daar ga jij morgen
maar eens heen. Zo’n Nakie is vast moeilijk te vinden, ik zou gelijk bij de
kassa vragen waar ze liggen en ik ben benieuwd wat zo’n Nakie kost. Let vooral
goed op de maten, want het moet niet te strak zitten rondom je borstkas.’
‘Ja, ho maar, ik weet
het. Als die Nakie te strak zit hou ik helemaal niks meer over. Zal ik ook een
Nakie voor jou zoeken? Je denkt toch niet dat ik alleen in mijn Nakie rond ga
lopen?’
‘Gezien de moeite om
een passende pyjama te vinden betwijfel ik of dat gaat lukken.’
‘Hmmm, dat wordt een Nakie
die veel te kort is of een Nakie die constant op je knieën hangt, want veel te
wijd. Laat maar, jij met je onmogelijke maat.’
‘Dat dus! Let ook even
op dat jouw Nakie niet te doorschijnend is. Het moet niet lijken alsof je niets
aan hebt hè.’
‘Nee, bah, bloot hou
ik niet van. Maar in mijn Nakie, daar verheug ik me echt op!’
‘Dat is nou precies
waar ik me ook op verheug!’
