We hebben een winnaar!
Jessica, je bent een topper en
duidelijk de perfecte volger van mijn blog. Alleen al daarom klinkt mijn applaus.
Wij kennen in huize Van Valen een kort applaus.
Hier volgt de werkwijze - doe gerust
mee: spreid je handen op buikhoogte 60 centimeter uit elkaar. Breng ze vervolgens
eenmalig, ja echt één keer, naar elkaar toe met een redelijk vaartje zodat ze
tegen elkaar slaan. Je hoort één klap.
Dat is ‘m, een kort applaus.
Natuurlijk is deze veel te kort voor jou, daarom klinkt nu mijn groot
applaus. Dat is een kort applaus in een loop. Hij gaat maar door-en-door. Doen
jullie mee en ja, we gaan er bij staan! Dat verdient Jessica. Zij is de enige
met de juiste antwoorden op de quiz in mijn vorige blog.
Ik citeer mezelf:
Kijk jij even dit geweldig leuke flimpje over verschillende uitpaktypes.
Bedenk daarbij welke uitpaktype ik ben en welke ik zou willen zijn. Deel mijn
blog, deel je uitkomst en wie het goed heeft krijgt een verrassing
thuisgestuurd.
Jessica, jij voldeed aan alles; las mijn blog, bekeek het filmpje, leuk
is die hè?
Vervolgens bedacht je welk type
ik ben, het blije kind. Hoe kan het ook anders? Bij het wakker worden ontdek ik
allereerste een ochtendhumeurtje in mij, maar na mijn bakkie ontpopt elke dag
weer het blije kind in mij. Ik zie bij jou trouwens evengoed altijd een grote
glimlach. Hou die vast, hij staat je mooi.
Zie ik dan iemand met een pakje voor de deur staan, spring ik blij op om
bij het ontvangen van het pakketje bijna een gat in het pakje te springen en
weet niet hoe snel ik ‘m moet openen. Zelfs als ik weet wat er in zit (bijvoorbeeld
de gerepareerde stofzuiger), ben ik reuze blij.
Op de vervolg vraag antwoordde jij dat ik de Jedi zou willen zijn. Waarop
ik vroeg:
‘Hoe kom je daar nou bij?’
‘Dat moet gewoonweg zo moest
zijn.’ Het was wat ik wilde horen, want vertelde je vervolgens: ‘Als lezer van
al je blogs, las ik regelmatig over The Force en Starwars.’ Gelijk heb je,
zelfs R2D2 en C3PO zijn way back
voorbij geschreven.
Je bent een goede lezer. Ik moet oppassen met jou, want je zou maar zo
een akelig realistisch beeld van me krijgen ondanks de hoge zottigheidsgraad. Heb
ik één vraag aan jou: welk type ben jij en wil jij zijn?
Ondertussen heb je jouw beloning ontvangen. Mijn dag kon niet meer
verwaaien toen je me foto’s stuurde van je ‘feestje’ en daarmee de titel voor
deze blog bepaalde!
Confetti, van het woord alleen
al word ik blij. Eigenlijk wilde ik de vorige blog zo noemen, maar COOLBLUE
leek me geschikter als (zoek)woord.
Laten we eerlijk zijn Jessica, die envelop vol confetti kon je verwachten!
De twee lollies waren voor de lekker en ik vier mee, want je deelde mijn blog. Tof
van je.
Leuke bijzaak: Jessica heeft de envelop geopend tijdens een paar daagjes
weg met haar man. Ik zei nog:
‘Strooien die hap en stuur een
foto van jou in de confetti.’
‘Maar wat zullen ze in dit
hotel dan denken?’
‘Geen idee, maar als jij
uitlegt hoe en wat, even mijn blog noemt, dan snappen ze het heus wel et voilà, iedereen blij! Ik een paar
lezers extra, jij je overwinningsfeestje en het hotel de rommel. Goede
verdeling toch? Weet je wat je sowieso echt moet doen?’
‘Nee, wat?’
‘Nog een paar dagen je mond
houden! Tot ik deze winactie met de volgende blog sluit!’
Dus mensen bij deze: de winactie is voorbij.
Dit blije kind forced een eind aan deze blog met één heel
toepasselijke grote confet!
