zaterdag 26 februari 2022

Contact met mijn baas

Ik: Hallo Typisch Irene
    Ty: Hey Irene, hoe is het?
Ik: Nou, eigenlijk niet. Ik ben ziek, daarom bel ik.
    Ty: Jij ziek? Bestaat dat?
Ik: Blijkbaar...
    Ty: (denkt: vlak na de proeftijd begint de ellende. Lekker bezig die meid) Och jee, wat vervelend
Ik: Ja, ik baal er ook van. Marcel kan je vertellen dat ik me eigenlijk zelden ziek meld.
    Ty: Wie?
Ik: Mijn man.
    Ty: Oh, ja, ik weet al veel te veel van hem. Iets met snurken, kaal...
Ik: Nou, kaal nog niet hoor. Ik word sneller grijs dan hij kaal en over dat snurken. Nee, laat maar, ik zeg niks. Maar even hè, je bent al net zo goed in het gesprek een andere kant op sturen als ik. Ik meld me dus ziek, dat je het even weet.
    Ty: Natuurlijk, daarom belde je. Hou me inderdaad scherp. Net als jij kan ik maar zo 800 woorden door de telefoonlijn proppen en niets gezegd hebben.
Ik: Daarom greep ik in. Ik lig liever languit op de bank dan al die woorden te tellen.
    Ty: Snap ik wel. Dank voor je eerlijkheid. Eerder deze week was je nog niet ziek hè? Toen zat je aan tafel bij Prins Carnaval  in 't Goy; wandelde je naar de zolder waar ze een modelspoorbaan bouwen en je bezocht een 60 jaar getrouwd echtpaar met de wethouder. Lekker dan, het werk voor Houtens Nieuws gaat door en mij laat je zitten?
Ik: Uhm ja, sorry. Ik raas ook liever gewoon door, maar het lukt gewoonweg niet meer.
    Ty: Je hebt toch geen corona hè? Je wordt toch gillend gek bij die dagenlange quarantaine.
Ik: Nee, gelukkig geen corona en gillend gek ben ik sowieso.
    Ty: (lacht hard) Daar staan we dan samen in. Ik bedenk ineens, dat er eigenlijk niets aan de hand is. Al vind ik het sneu dat je ziek bent. Maar in het weekend werk je toch niet voor mij, dus waar hebben we het eigenlijk over?
Ik: Are you serious? We hebben het over jouw blog?
    Ty: Oh oei, ja, we hebben het wel degelijk ergens over. Moeten we echt jouw blog nu missen? 
Ik: (Baal er nog harder van) Ja.
    Ty: Aan de andere kant; je verdient er geen broodkruimel mee. Sla lekker over en denk om jezelf.
Ik: Daar zeg je wat. Die broodkruimel mag best een brood worden hoor. Of een broodje Carpaccio. Ik krijg daar spontaan zin in. Zullen we daar eens over babbelen?
    Ty: (zucht hoorbaar en veegt ongezien zweetdruppels van haar voorhoofd) Ja best, maar je bent ziek, daarom praten we maar even nergens over. Die blog schrijf je volgende week maar.
Ik: Dat wilde ik al voorstellen.
    Ty: Waar zou de blog van vandaag eigenlijk over gaan?
Ik: Ik zat nog in dubio: over toiletrollen of over de Vogelenbuurt.
    Ty: De Vogelenbuurt? Daar wandelde je toch al eens?
Ik: Ja, nou nee dus. Zeg, lees jij mij blog wel?
    Ty: Ja, wat denk jij? Wie doet de laatste drie checks?
Ik: Oh ja, sorry. Dan ben je vandaag snel kaar. Dat je sommige blogs vergeet snap ik wel. Met al dat schrijfwerk van jou, vergeet je soms gewoon waar de blog van vorige week over ging. Maar we wilden dwalen door de Vogelenbuurt, het liep, nee wij liepen echter anders.
    Ty: En nu dan?
Ik: Dat zeg ik natuurlijk niet.
    Ty: Zoals je natuurlijk ook geen sluier oplicht over de toiletrollen.
Ik: Precies dat. Bovendien moet mijn plan nog maar lukken, dus die blog is sowieso nog in uitvoering.
    Ty: Nou goed, we overleven een week zonder blog wel, al zullen we het missen. En ondertussen ga ik toch eens bedenken wat jij nou te schrijven hebt over toiletrollen. Jou kennende, is het iets wat wij niet verwachten. Jij dulle griet.
Ik: Doe je best maar, ik ga languit op de bank. Warme kruik in mijn rug, coldpack op mijn borstbeen.
    Ty: Klinkt tegenstrijdig, maar je weet vast wat je doet.
Ik: Jazeker: ontsteking killen en spanning verlichten.
    Ty: Ik vraag maar niet verder, maar beterschap meid. Enne, als je besluit volgende week weer te gaan werken: vergeet die afspraak woensdag niet. Ben benieuwd of je daar een klus uit haalt. Oh wacht, dat is mijn werk. Al goed... het loopt ineens enorm door elkaar.
Ik: Heb ik ook soms last van. Maar hé, Typisch Irene, dank je wel hè. Geniet jij lekker van je weekend?
    Ty: Eerlijk?
Ik: Altijd hè?
    Ty: Ik ben ook ziek en sluit af. Bye bye.
Ik: Toedels! Jij dan ook beterschap. Tot volgende week.
    Ty: Houdoe!