Dus jij komt zomaar gluren? Het kan in alle vrijheid. Toch moet ik je waarschuwen. We zijn dan wel buren, buurtgenoten, dorpsgenoten en dorpsgekken, maar jij betreedde… betrad… klink al net zo slecht: je kwam dit huis binnen op eigen risico.
Niet dat je bang hoeft te zijn voor onze hond
Brutus, die hebben we niet. Ook staat er geen eik in onze tuin met de
bijbehorende rupsen. Je hebt te dealen met ons!
Ik zeg: sluit de deur, let’s get started! Met een lied, dan kunnen jullie landen en kennis
maken met Marcel, mijn lief, en Celine onze dochter. Ergens in huis is onze zoon.
Hoewel hij viraal gaat, blijft hij liever anoniem. Vreemd, heel vreemd.
Nu kan
ik van wal steken over vrijheid en wat ik daarover te zeggen heb; beter grijp
ik eerst de huishoudelijke mededelingen van de waslijn. De organisatie achter
GbdB (Gluren bij de Buren) wil dit jaar de doelgroep, jullie dus, in kaart
brengen. Ze willen alles van je weten, behalve je pincode.
Nee, geintje. Het is goed dat ze eens een
bevolkingsonderzoek doen, daar bij GbdB? Hier leeft het, dat is zeker. Formulieren
en pennen liggen daar en oh ja.
De spaarpot. Smaakt de koffie? Is de thee
lekker? Of heb je lekker niks? Hoe dan ook kost het geld om dorpsgekken,
zangers en acteurs aan het ‘werk’ te ondersteunen met koffie, thee en niets, want
lang niet alles wat gebeurd is zichtbaar. Geef dus, als je blij bent met GbdB.
Daarbij dank aan onze vriendin Lisanne, ik bedoel Lysanne*, zij gaat over de
logistiek rondom koffie en thee.
Tot
zover de reclameblok. Wat een administratie. Het gaat nog van onze tijd af!
Het
thema van GbdB is vrijheid en dat 75 jaar. Of dat iets is om te vieren! Ik
ben nog lang geen 75, eigenlijk nog maar 47. Dat voelt als jong en vooral vrij.
Als je vraagt wat vrijheid voor mij betekent,
dan ben ik uiteraard blij dat we leven in een vrij land, maar neem ik de afwezigheid
ervan niet for granted. Oorlog is om
ons heen, zichtbaar in het nieuws. Dichtbij in de vorm van medelanders die ik
help om de taal te leren. Zij wonen hier in Houten, maar zouden zij zich echt
vrij voelen of liever vrij zijn in hun eigen land?
Vrijheid is wie je bent, wat je wilt en waar
je voor staat. Vrij te zeggen wat je wilt. Het hoogste goed in ons Nederland. Aan
vrijheid van meningsuiting mag je niet komen. Wat enorm zichtbaar is op social
media. Er zijn mensen die netjes en vriendelijk blijven, gelukkig! Maar all over het wereldwijde woelige web,
zeggen mensen wat ze vinden, vaak gepaard met gescheld en gevloek. Soms op de
man af. Dat noemen we vrijheid.
Mag ik eerlijk en vrij zijn? In vrijheid
liggen volgens mij grenzen. Vooral de F- en K-woorden en het vloeken. Het
gebruik van de namen van mijn God en Jezus, zonder schaamte. Zelfs Eva Jinek sprak
het F woord luid en duidelijk zonder een nanoseconde schaamte uit. Zelfs zij?
Slechthorend zijn heeft tenminste een voordeel:
niet alles te horen helpt soms.
Maakt het gebruiken van grove taal ons
werkelijk vrij en gelukkig? Ik zou gelukkiger zijn met vriendelijker
taalgebruik. Bram Hendriksen deelde dit op Twitter: vrijheid bestaat in het
erkennen van grenzen. Er volgden geen reacties. Hij heeft dan ook weinig
volgers. Houden zo.
Tijd om onze grenzen en vrijheid te laten
bezinken. Celine, zing een iets rustigs.
Ik
stelde anderen de vraag, wat is vrijheid voor jou?
Ik
vroeg het een Rwandese. Ze antwoorde als enige: geen oorlog, vrede voor
iedereen. Worldpeace, je hoort het de
ladies van de miss verkiezingen zeggen. Ik wil geloven dat ze het menen. Zij
die oorlog van dichtbij hebben gezien, wensen het ’t hardst.
Een
verpleger ziet vrijheid in gezond zijn. Vertel mij wat. Ik stond vanochtend
weer op onder luid gekraaaak en piiieep. Eens gesmeerd door een ontbijt en
koffie ging het wel weer. Ik ben niet vrij van gezondheidsproblemen, maar hé: I’m
alive and kicking.
Een
vriendin van 47 worstelend met meer lichamelijke problemen zei:
‘Kunnen
doen dat je wilt.’ En een vrouw van 74 antwoordde:
‘Niet afhankelijk zijn van anderen.’ Haar lichaam kan het niet meer alleen. Daarin
werd vrijheid afgenomen.
Een
huisarts zei dat vrijheid niet verslaafd zijn is. Alcohol, drugs, roken en
slagroompatronen. Het zijn problemen van deze tijd. Het is tijd om toe te
geven: ik ben ook verslaafd! Jaha, aan cafeïne: I need coffee!
Een Amerikaanse christen reageerde
resoluut:
'Alleen bij God is vrijheid.' Voor christenen is dit een herkenbaar
antwoord. Te geloven in een God die iedereen liefheeft en accepteert no matter what. Ondanks een wereld die
doordraait belooft God vrijheid. Hoe gaaf is dat, als je in God gelooft. Doe je
dat niet, dan klinkt dit behoorlijk onbeduidend. Zoals ook het antwoord van een
evangelist. Dat is iemand die anderen over God vertelt. Hij zei:
‘Vrijheid
is God te beleven in jezelf.’ Wat in mijn ogen een perfecte aanvulling is op
wat een politicus zei:
‘Het
is voor mij in vrijheid te kunnen werken, leven en geloven.’ Wat klinkt als leven
en laten leven. Elkaar dat gunnen dat is vrijheid! Dit gaat best diep, Celine zing
het eens wat luchtigs.
Een econoom ziet vrijheid in kapitalisme.
Ver-irene-voudigt betekent het dat iedereen kan ondernemen en daarmee de
economie spekt. Iets met hoe beter de ondernemers het doen, hoe beter voor de
economie. Vooralsnog heb ik het gevoel dat ik als ondernemende shopaholic de enige ben die de economie draaiend
houd. Kom, help me, voel je vrij!
Een
manager koppelt vrijheid aan perspectief en keuzevrijheid en een VWO student wil
vrijheid in zijn vakantie. Hij verzucht:
‘Ik
wil niet op vakantie in mijn vakantie.’ Wacht, ho! Vakantie is toch vrijheid? Hij
legde uit:
‘Ik
wil niet elke dag om 08.00 uur opstaan en hele dagen wandelen.’ Ah, volgens mij
past hij beter in onze tent: opstaan wanneer je wilt, een beetje zwemmen,
beetje hangen, beetje wandelen, beetje cultuur, want voor alles wat langer
duurt dan dat beetje is het altijd te heet. Het belangrijkste: vrijheid van
uitslapen! Ik slaap uit tot 08.00 uur om vrij te zijn, vrij van mijn verder
slapende gezin!
Een student die in Amsterdam woont noemt
vrijheid een verantwoordelijkheid. Vrijheid is je eigen zaken regelen, iets met
eigen verantwoordelijkheid.
Een
kind van acht flapte eruit:
‘Vrijheid
is zwemmen.’ En een schooljuf in opleiding ervaart vrijheid op het moment dat
de schoolbel gaat. Dan gaan de kinderen lekker naar huis. Rust dus eigenlijk.
Dat past bij de fotograaf die vrijheid koppelt aan de natuur. Dat had mijn
antwoord kunnen zijn. Met dit verschil: ik ben geen fotograaf. Ik ben
kletspraatjes- en kiekjesmaker.
Terug naar de schooljuf, ze staat hier en zei:
‘Vrijheid is spontaniteit. Het is vliegen als
een vogel in de lucht. Niemand die je belemmert. Zingen is ademen met geluid.
Nu we het daar over hebben, juf Celine adem wat.
Onze
dochter, ik wist dat zij niet in één woord zou antwoorden. Zij zit om 07.00 uur
kwebbelend aan tafel; een vrijheid die niet iedereen waardeert. Een Signmaker die om diezelfde tijd aan het ontbijt zit,
vroeg ik:
‘Als
ik zeg vrijheid, wat zeg jij dan?’ Hij mompelde:
‘Dit
vraag je om 7 uur ’s ochtends?’
Daarom vroeg ik het ’s avonds nog eens.
Hij zei:
‘Blijheid.’
Eén keer raden wat zijn zoon zei:
‘Vrijheid
mama, dat is blijheid,’ en weg was hij, naar boven, waar hij nog steeds zit.
Alle voornoemde geciteerden zijn familieleden
en vrienden. Een allegaartje aan functies om me heen met ieder een eigen invulling
van vrijheid.
Om
te eindigen bij jou:
‘Als
ik zeg vrijheid, wat zeg jij dan?’
Oh, wacht. De tijd is om. Tijd om af te
sluiten en te rammelen met de collectebus. Jouw reactie is altijd welkom op
mijn site, facebook, instagram of twitter. Vanavond komt deze blog online. Google
maar op mijn naam. Lekker duidelijk!
Wacht,
ik bedenk ineens mijn ultieme vrijheid: weet je wat ik werkelijk echte vrijheid
vind? In mijn blootje van de badkamer naar onze slaapkamer lopen. Snel weer eens doen!
Oké
het niveau daalt, ik laat je gaan, maar niet zonder een gemeend dank je wel, dat je in
vrijheid koos om hier bij ons te zijn. Tot GbdB 2020!
En
zij, Marcel en Celine, zingen de boel uit!
* Lysanne reageerde boos bij het zien van die i
in haar naam. Als goedmaker trakteer ik haar op patatje met en een frikadel.
