Allergie

Afgelopen week zag ik weer iemand met opgetrokken sokken! Angstzweet brak uit. Een band trok zich strak om mijn borst. Het blauw stond op mijn gezicht. Mijn adem was in nood. Denk je dat iemand me redde?

    Nope! Ik besloot de andere kant op te kijken, want zelfbeademing bestaat nog niet. Daar zag ik het rechts van me. Een lekker stuk! Echt een enorm lekker stuk kaas! Maaslander jong belegen. Met een diepe zucht kwam mijn ademhaling in rustigere stromen.

Op het matje bij Celine

De paniek voorbij maakte ik een foto en deelde die op Instagram met de boodschap dat dit echt niet kan. Viel zowaar mijn dochter over me heen.

    ‘Mama, dat kan je toch niet doen! Dat zijn vreemde voeten.’

    ‘Als in voeten van een vreemde? Inderdaad, ik vroeg de drager van die voeten niet om zijn naam, dan zou ik hem namelijk kennen. Ik checkte zijn hoofd, maar vond zijn voeten foto-geschikter. Dan nog wat, deze foto is 24 uur zichtbaar voor een door mij geselecteerd clubje. Van die selectie kijkt slechts een kwart naar mijn verhaal, hoe boeiend is het dan? Trouwens, voor hen is nu één ding duidelijk. Als zij mij uit hun buurt willen houden, moeten zij hun sokken hoog optrekken onder de korte broek of rok. Het kan maar duidelijk zijn.’

    ‘Wat als jij voor gek loopt naast papa?’

    ‘Ik? Voor gek lopen? Dat deed ik alleen vroeger op de school. Nu niet meer. Vraag papa maar.’

    ‘Mam, vorige week liep jij voor gek met je wandelschoenen onder je jurk en wie liep naast je?’

    ‘Papa, hij vond mij niet voor gek lopen. Prima toch?!’

    ‘Maar als hij zijn sokken nou omhoog doet en zo naast je loopt?’

    ‘Dan ga ik van hem af.’

    ‘Wat?’

    ‘Dat weet hij. Het is namelijk één van onze huwelijkse voorwaarden. Hij draagt zijn sokken laag of niet, anders ben ik weg.’

    ‘Jij hebt echt aan alles gedacht hè, voordat je trouwde.’

    ‘Natuurlijk! Ik was er één waarvan SIRE zei: een slimme meid is op haar huwelijk voorbereid.’

    ‘Mam, op haar toekomst voorbereid. Niet huwelijk.’

    ‘In mijn geval wel huwelijk! Wat denk jij nou?’

    ‘Papa vond het vóór jullie trouwen oké om naast jou te wandelen in je jurk en wandelschoenen?’

    ‘Halloho, die laatste had ik toen nog niet. Die kwamen later en huwelijkse voorwaarden kunnen later niet meer gewijzigd worden, dan is alles beklonken.’

    ‘Mam, je bent een wijs mens.’

Ter verantwoording bij zoonlief

De volgende ochtend trof ik Benjamin aan de ontbijttafel.

    ‘Mama, opgetrokken sokken zijn mode. Het is nog beter als de broek daar nog boven zit. Echt, dan valt iedereen voor je.’

    ‘Liegbeest, niet iedereen! Ik niet en zie ik er uit alsof de mode me boeit?’

    ‘Je ziet er nu in ieder geval niet uit.’

    ‘Duh, dit is mijn pyjama. Laat duidelijk zijn, de mode heeft mij nooit geboeid. Ik lag er niet voor niets uit op de basis-  een middelbare school. Ik liep er liever bij als Pippi Langkous dan dat ik anderen mij liet dwingen tot het dragen van wat zij mooi vinden. Sterker nog, van wat zij denken dat ik mooie moet vinden en wat gewoonweg niet lekker zit. Weg ermee. Ik kies mijn eigen mode.’

    Niet veel later liep Benjamin van tafel met een blik van: jij bent niet meer te helpen.

Ander onbegrip

Als echo van Benjamin reageerde Danique in een privé bericht dat het een trend is. Waarop zij de zo-hoort-het-volgens-Irene les kreeg. Ze is gelukkig een snelle leerling en weet nu dat ze alleen dan warm welkom wordt geheten in huize Typisch Irene als ze haar sokken omlaag gepropt heeft.

Waarna Senna me onverwacht liet zweten. Zij droeg foto’s aan van mijn grote held Pippi Langkous en wees me op haar sokken. Ze schreef erbij: jouw held draagt de sokken hoog, heel hoog. Drie plaatjes volgden, mijn sneaker sokken schoten van schrik uit.

    Pippi draagt haar sokken tot boven haar knieën. Dat gaat ver voorbij de kuit. Ik keek er naar en schreef: dat is gaaf! Daarbij zijn het geen sokken, maar kousen. Die tot over de knieën is super leuk, stiekem best sexy en vooral lekker warm.

    Pippi zal Pippi niet zijn als ze het niet nog anders doet. Ze draagt twee kleuren kousen! Dat is het allerleukste! Ik zei toch al, ze is mijn held! Compleet voor gek lopen, trots op wie ze is en de sterkste van de wereld!

Onuitlegbaar

Waarom ik niet kan kijken naar opgetrokken sokken blijft zelfs voor mij een raadsel. Het is net als iemand die het uitgilt bij een nagel die krast over een schoolbord. Waag het niet dit aanstelleritis te noemen! Deze afwijkingen hebben vast en zeker een naam. Maar dat opgetrokken sokken nou net mode is? Daar snap ik gewoonweg geen kous van.