Waar komt eigenlijk het woord moestuin vandaan?
Tuin, snap ik wel, maar moes? De
enige moes die ik ken is appelmoes. Appelmoes groeit toch niet in een tuin? Dat
groeit in een potje, die ik koop bij Jumbo…
Ik bedoel Albert Heijn. Dat was
een versprekinkje of eigenlijk een verraadinkje. Het is namelijk geheim dat Jumbo
een klein deeltje uitmaakt van mijn leven. Als Albert daar achterkomt, wordt
hij natuurlijk heel boos. Wordt ik tot moes geslagen. Maar ja, Jumbo is op verschillende
fronten echt goedkoper. Dat heb ik zelf met mijn rekenmachine gecheckt.
Daarbij verkoopt Jumbo onmisbare producten die Albert niet in de
schappen heeft. Zo vind ik bij Albert geen Benco. Waar ik ook zoek hij kent het
niet.
Tel daar het gemis van de overheerlijke
korreltjes-thee bij; beter bekend als ZITRONEN TEEGETRÄNK. Deze drank verplichtte
me jarenlang tot een jaarlijks uitje naar Kleve (DL). Dichterbij kon ik het
niet vinden. Zie me lopen met 48 pakken in het karretje. Mijn auto was bijna te
klein.
Tot de ontdekking van LEMON TEA DRINK bij de Jumbo. Dat bleek kassa voor
hem en mij. Als ik er toch ben sla ik even meer goedkopere zaken in om daarna
toch naar Albert te gaan. Hij is mij namelijk nooit helemaal kwijt. Appie verslaat
elke winkel als het gaat om zijn groente en fruit. Daar is het echt vers, super
goed en lekker. Alsook het personeel. Ze zijn daar fruitiger en gezelliger.
Hoewel ik de praatjes met de groenteman mis. Hij is vertrokken om een autorijschool
te beginnen. Hoe kan dat leuker zijn dan twee keer per week een praatje met mij?
Van twee walletjes shoppen bevalt mij prima! Help ik twee winkels de
crisis door. En bij beide als zelfdoener, ik bedoel zelfscanner. Alleen moest
ik wel ontdekken hoe het werkte bij de Jumbo. Geen betere plek om er achter te
komen, dan bij de klantenservice. Hoewel ik daar nogal argwanend en
afstandelijk werd aangestaard. Ik besefte dan ook niet hoe opzichtig de drie
grote AH big-shoppers in het karretje stonden. Dat was natuurlijk dom.
‘Geen zorgen, ik ben geen
spion! Wel een overloper!’, meld ik verlegen en duw de tassen in elkaar.
‘O gelukkig, ik was al bang,’
klinkt de medewerker opgelucht.
‘Ik check de laatste
weken of jullie echt de goedkoopste zijn en warempel: het is waar.’
‘Dat schreeuwen we natuurlijk
niet voor niets zo hard uit de tv.’
‘Oh, ik dacht dat mijn tv
gewoon te hard stond,’ ik buig over de toonbank naar de cassiere, ‘maar je mag niet
doorvertellen dat ik hier kom. Straks nemen ze aan de overkant mijn bonuskaart
af.’
‘Geen zorgen, ik hou mijn mond!’,
fluistert ze.
‘Mooi!’, ik ben werkelijk
opgelucht, ‘heb ik nou ook een pasje van jullie nodig om te kunnen zelfscannen?’
‘Nee joh!’, zegt ze zelfvoldaan
en recht haar rug. ‘Bij ons geen controle over wat je koopt. Druk gewoon op de
startknop en verder wijst het zich vanzelf. Als je alle boodschappen hebt, reken
je bij mij af.’
‘Makkie dus!’ Als snel loop ik
fluitend door de winkel.
Echter niet voor lang. Albert Heijn heeft nu zo’n leuke actie! Ik word er
helemaal enthousiast van. Een moestuintje aanleggen. Daar ga ik me helemaal op
storten. Maandag bij het ontbijt riep ik al:
‘Daag
Jumbo! Ik ben bij Appie!’
‘Dat wordt overwerken voor mij!’,
zucht mijn manneke erachteraan. Alhoewel hij ook snel met een beter plan komt. ‘Je
moet gewoon bij die kinderen gaan staan, achter zo’n dranghek. Dat heeft deze
AH toch ook?’
‘Ja zeker. Da’s een topplan. Ik
plan daar gelijk wat extra tijd voor in mijn agenda. Trouwens, ik ga helemaal
niet bij die kinderen staan. Ik ga daar staan als de kinderen hard werken op
school. Sta ik daar lekker alleen en kan alles voor mezelf vangen. Dat is nog
eens kassa voor mij!’
Kijk ik even later televisie, zie ik dat Albert Heijn Marcels idee al heeft
ingepikt en zelfs verwerkt in hun commercial. In een oogwenk heb ik zin om
Appie tot moes te slaan. Het is dat hun actie nog even wint, maar daarna ben ik
weg.
Blijft de vraag: hoe kon AH weten van Marcels idee?
Wacht even, die BONUSKAART. Ze
volgen me. Albert Heijn doet aan afluisterpraktijken middels die kaart. Waar
zit de camera?!
