De belofte me frisser, helderder en meer alert te gaan voelen klinkt als
muziek in mijn oren. Vooral omdat vermoeidheid, slapte en futloosheid me
bezighouden. Het is niet zo dat ik me er naar gedraag hoor. Nee zeg, integendeel!
Waar ik me stiekem dieper in mijn eierdopje wil verbergen en me door niets of
niemand wil laten storen, ga ik juist stug door met wat ik ook maar doe.
Toegeven aan vermoeidheid? Dat kan een rasperfectionist toch niet?
Alles moet doorgaan tot mijn lijf me terugfluit, me straft voor mijn overdrevenisme
en ik me naar de bank moet verplaatsen. Niet uit eigen wil, maar puur omdat
mijn lijf niet meer kan. Doe mij daarom maar een driedubbel portie frisser,
helderder en alerter.
Ik loop al naar de keuken om die voor me in te schenken. Ik ben namelijk
gaan geloven dat het allemaal in een bakkie zit. Ook wel BAKKIE TROOST genoemd.
De warmte van de beker in mijn handen. De heerlijke schuimlaag die bij de
eerste slok een zoete snor op mijn bovenlip tovert. Het knusse gevoel van thuis.
Ik ruik de bitter zoete geur. Ik zwijmel… Ik wil… nu!
Maar heb het niet meer in huis.
Ik ben gestopt met koffie drinken. In mijn blog Koffideeën heb ik dat toch al door
laten schemeren?
Vandaag is mijn derde koffieloze dag. En ik mis mijn bakkie troost like crazy. Ik kan alleen maar aan
koffie denken, de hele dag. Het is zo intens, dat als Marcel de waterkoker aan
zet ik automatisch denk: daar komt mijn bakkie. Big smile on my face.
De teleurstelling komt al snel
in de vorm van rooibosthee. Lekker suf.
Zo mis ik mijn smaak- en geursensatie. Al drie dagen! Om het me
makkelijker te maken, krijg ik er knallende hoofdpijn bij en ga me steeds beroerder
voelen. Met vlagen ben ik kotsmisselijk, voel me warm en koud en dan wéér warm
en koud. Grotere futloosheid neemt me in zijn greep. Tuurlijk, griep kan er ook
wel bij! Ik ben toch al zielig. Waar kan ik me ziekmelden? Waar nu troost
vinden?
Tot ik bedenk om op het bijdehante wereldwijde web te kijken hoe het zit
met afkicken van koffie? Ik ben toch geen verslaafde met twee bakken koffie per
dag? Jawel dus, als ik deze site moet geloven: http://sochicken.nl/afkicken_van_cafeine_3_stappen
Wat ik daar lees, doet me verlangen naar alles behalve koffie. Zelfs één
bakkie per dag heeft een verslavend effect. Wat? Is het zo erg met cafeïne? Toegeven,
ik dronk steeds vaker drie bakkies op een dag.
Paniek! Ik ben dus echt een verslaafde!
Wie wil mij nu nog?
Totaal verward lees ik dat langzaam afbouwen aanbevolen wordt. Huh? Ik als
perfectionist langzaam afbouwen, terwijl de koffie niet meer smaakt? Echt niet!
Wat ik doe, doe ik perfect goed of niet! Toch al drie dagen clean, kan ik nu beter
Cold Turkey doorgaan. Wat een kalkoen
ermee te maken heeft, zal ik nooit begrijpen, maar voor langzaam afbouwen ben
ik te laat. Met als beetje lichtpunt dat de derde en vierde dag het zwaarst
zijn. Hoera! Overmorgen is het ergste voorbij.
Om het mezelf wat makkelijker te maken - mijn hoofdpijn te laten
verdwijnen, slik ik twee Finimals. Dat is mijn hoofdpijnwondermiddel en slik ik
nogal eens. Nog amper twee tabletten weggeslikt, lees ik dat dit middel niet zo’n
goed idee is; er zit cafeïne in! Precies dat wat zo goed helpt tegen mijn
hoofdpijnen. Wetend ik dat ik me verfrist zal voelen als dit middel zijn werk
heeft gedaan, bedenk ik dat ik ook nog eens een keiharde slikker ben…
… die alleen maar aan koffie denkt. Met mijn kopje thee in de hand, zie
ik Marcel en bedenk dat dit alles zijn schuld is! Hij stelde me een paar jaar
geleden aan Wiener Melange voor. Ik viel als een blok. Zo maakte hij mij tot junk.
Ik zie het ineens extreem
helder. Mijn echtgenoot is een dealer! En dealen is verboden!
Oh, even opletten, alert
blijven. Niet te hard schreeuwen. Straks hoort de politie het. Wat heb ik er
aan om afkickend ook Marcel te verliezen?
Wie maakt dan mijn kopje kof…
uhm, thee?
