Het zal niet snel gebeuren dat Marcel iets doet in huis, hij mág namelijk niets doen. Daar is over nagedacht. Weet je wat het is? Als ik hem vraag iets te doen, dan klinkt al snel: ‘Dat moet toch makkelijker kunnen,’ of ‘kan dit niet sneller?’ Alsof ik niet weet ik niet waar ik mee bezig ben. Ik ben hier de gediplomeerde gezinsverzorgende. Hoezo denkt hij dat het makkelijker en met minder energie ook nog eens beter kan?!
Eén ding doet hij wel: tafel afruimen. Als de beste! Alles verschuift
van de tafel naar het aanrecht, waarna ik het in de vaatwasser doe, want hij
ruimt die zo onzuinig in! Laat mij maar. Waar het aanrecht helemaal mijn domein
is, doet hij de afzuigkap met de beste zorg en middelen. Het zit ‘m in zijn
lengte. Hij kan er zo gemakkelijk bij en maakt hem blinkend schoon. Geen
commentaar uit mijn strotje, maar lof!
Zo weet je de perfectionistische truttebol in mij. Heel
vermoeiend hoor, om met mij samen te leven. Of eigenlijk niet, want ik doe het
allemaal zelf wel. Een ander doet het toch niet goed. Hij kan lekker op de bank
hangen. Daar is hij de perfectionist.
Echter die stofzuiger is niet de nieuwste meer. Onze tweede
en niet oud genoeg voor vervanging. De eerste stofzuiger, staat op de zaak, stamt
van onze beginjaren. Een superapparaat van Philips met de naam ‘Oslo’. Na heel
wat jaren was het niet meer wat ik wilde en kochten we een nieuwe. Geen
Philips… Stom!
Deze nieuwe kwam als beste uit de test. Doch achteraf niet
zo’n beste koop.
Met drie kleine wielen, één voor, twee achter, verwachtte ik
dan ook dat deze stofvreter tegen een stootje kan? Dat ie me moeiteloos en
gehoorzaam over een drempel volgt.
Daar dacht hij anders
over. Al binnen een paar maanden zei één wieltje ‘krak’ en rolde mijn kant op.
Dat was de linker. Om niet lang daarna de voorste te zien rollen. Veel
problemen gaf het wonderwel niet, want meneer schoof netjes achter me aan. Geen
krasje op mijn laminaatvloer.
Nog wat later, begaf het opslurpmechanisme van de snoer het.
Je weet wel, je houdt een knop ingedrukt en de stofzuiger slurpt het snoer in. Opgeruimd
staat netjes. Kon ik alle rommel in huis maar zo laten opslurpen. Nu was het
mechanisme stuk en onderwierp mijn handige manneke het geheel aan een innerlijke
check om te constateren dat het onherstelbaar kapot was. Zo rol ik al maanden
de snoer handmatig op. Je denkt toch niet dat ik ‘m opslurp?
Ondertussen schuift ook de stang steeds uit de slang. Heel
onhandig, maar heb ik zelf opgelost met een stukje crêpetape aan de buitenkant
van de slang. De stang zit er weer even wat strakker omheen. Waarop nu om de
haverklap de slang van de stofzuiger schiet. Ben ik net lekker bezig, vliegt de
slang van links naar rechts door de kamer. Ik vond de zuigkracht al zo laag.
Maar klagen? Nee! Hij doet het toch? Hij zuigt prima, met
wat aanpassingen.
Komt Marcel na het zuigen van het beeldhouwwerk chagrijnig
binnen?! Gewoon beangstigend. Hij smijt met de buitendeur, ramt de trapkast
open, zet de stofzuiger ruw in de kast en ploft op de bank, laptop op schoot:
‘We gaan NU op zoek naar een nieuwe stofzuiger!’ Kijkend naar bovenstaande zie
ik zijn punt luid en duidelijk.
Zo werd in no time een nieuwe stofzuiger besteld en een dag
later: ‘Tring’, staat Ali met een groot pak in zijn handen bij de deur. Van
verre zie je al: een Philips stofzuiger. We gaan voor GOED koop. Ik volg voor één
keer Marcel in zijn voetsporen en zet de boel in elkaar zonder de
gebruiksaanwijzing te raadplegen. Ik weet toch wel hoe een stofzuiger werkt en zet
‘m aan.
Wow!!! Is dit wel een stofzuiger? Hij zuigt zo hard, dat ik
het mondstuk niet van de vloer krijg. Volgens mij wil ie mijn hele vloer
opzuigen. Wat een power! Als ik ‘m nou eens in de lucht houdt, verdwijnt dan
alle stof erin? Gaaf!
Oké, de borstels worden ontplopt, want hoe noem je het als
je met zo’n voetpedaaltje de stand van de borstels verandert? Na het zuigen van
de kamer besef ik: het was echt behelpen met dat haperende ouwe apparaat. Die
dumpen was wijs.
Oh ships, ik haper ook aan steeds meer kanten. Word ik nou
binnenkort ook ruw gedumpt en vervangen? Laat ik maar even minder piepen.
