Meer dan vroeger stel ik me dienstbaar op en check of ik geen interview of schrijfwerk heb. Zo niet, dan vergezel ik hem graag. Het lijkt er op dat zijn durf om mij te vragen en mijn wil om te helpen veranderde met mijn mogelijkheid om een factuur te sturen. Het gaat me daarbij niet om het geld, maar wat dan wel?
Factureren
Ik vroeg Marcel of hij dit vraagstuk kon ontrafelen?
,,Irene, het gaat er om dat jij jouw bedrijf en werk serieus neemt en dat ook verlangt van de mensen waar jij voor werkt. Dat is waarom je trots bent op je verdiensten bij Houtens Nieuws. Je voelt je serieus genomen. Ieder ander die bereid is jou te betalen voor jouw werk, bewijst dat jij serieus genomen wordt. Die beloning vertaalt zich toevallig in euro's. Daarom vraag ik of je mee wilt helpen bij het wijzigen van de tarieven in parkeergarages en fietsstallingen.”
Bam! Ik zie werk!
Offerte
,,Oh dat is ons jaarlijkse uitje. Ja, ik wil mee. Daarbij stuur ik deze mondelinge offerte: vanaf het moment dat ik mijn schoenen strik, telt mijn uurtje-factuurtje.”
,,Wat? Dan zijn we niet eens onderweg.”
,,Precies en omdat ik voor jou op pad ga, moet ik schoenen aan. Als het anders was, bleef ik lekker in mijn dekentje op de bank. Zie jij daar schoenen bij?”
,,Dan tellen je jas, das en handschoenen aantrekken zeker ook.”
,,Je snapt het! Weet je wat? Je krijgt korting in de vorm van mijn plaspauze. Die bereken ik niet, want ja, die zat er toch al aan te komen en doe ik op mijn sokken.”
Vakantie
Even later zitten we in de auto, waar ik bijkom van de snelheid waarin ik mijn schoenen en winterkleding aan trok. En dat in de vakantie!
,,Oh, Marcel, ik bedoel meneer RitsRats, het is wel vakantie hè?”
,,Ja, en?”
,,Dan telt een vakantietoeslag van 100%.”
,,In dat geval breng ik je meteen thuis.”
,,Heb je dan iemand anders die jou kan helpen?” Meneer rijdt door naar Leidsche Rijn.
Zakenvrouw
Onderweg bedenkt meneer RitsRats dat we ook nog wel even een bouwbord kunnen plaatsen. Al kan hij het ook wel alleen, mijn extra handje helpt. Gelukkig gaat het om een handje, want mijn hand is niet groot en vooral niet sterk. En dan nog wat:
,,Bij het helpen plaatsen van een bouwbord breng ik risicotarief in rekening.”
,,Hoe dat zo?”
,,Ik hielp twee keer eerder: de eerste keer kwam mijn ringvinger ergens tussen en de tweede keer had ik zulke verkleumde handen dat ik niet voelde dat ik mijn middelvinger kneusde. Tel die vingers, dan kom ik nu uit bij mijn wijsvinger. Ik bereken niet alleen een risicotarief, maar ook betaal jij het gemiste werk als ik niet meer kan schrijven.”
,,Tjonge, jij bent echt een zakenvrouw.”
Vreemde vogel
Ineens trapt Marcel het gaspedaal in en kijk ik op zijn teller.
,,Wil jij ook een factuur van het Centraal Justitieel Incassobureau?”
,,Nee, maar iedere minuut met jou telt. Ik schiet liever op.”
,,Oh jee. Ik zie jou al harder lopen met die lange benen van jou. Wat dan voor jou nog lopen is, geldt voor mijn korte beentjes als rennen. Dit wordt een conditietraining.”
,,Irene, het gaat er om dat jij jouw bedrijf en werk serieus neemt en dat ook verlangt van de mensen waar jij voor werkt. Dat is waarom je trots bent op je verdiensten bij Houtens Nieuws. Je voelt je serieus genomen. Ieder ander die bereid is jou te betalen voor jouw werk, bewijst dat jij serieus genomen wordt. Die beloning vertaalt zich toevallig in euro's. Daarom vraag ik of je mee wilt helpen bij het wijzigen van de tarieven in parkeergarages en fietsstallingen.”
Bam! Ik zie werk!
Offerte
,,Wat? Dan zijn we niet eens onderweg.”
,,Precies en omdat ik voor jou op pad ga, moet ik schoenen aan. Als het anders was, bleef ik lekker in mijn dekentje op de bank. Zie jij daar schoenen bij?”
,,Dan tellen je jas, das en handschoenen aantrekken zeker ook.”
,,Je snapt het! Weet je wat? Je krijgt korting in de vorm van mijn plaspauze. Die bereken ik niet, want ja, die zat er toch al aan te komen en doe ik op mijn sokken.”
Vakantie
Even later zitten we in de auto, waar ik bijkom van de snelheid waarin ik mijn schoenen en winterkleding aan trok. En dat in de vakantie!
,,Oh, Marcel, ik bedoel meneer RitsRats, het is wel vakantie hè?”
,,Ja, en?”
,,Dan telt een vakantietoeslag van 100%.”
,,In dat geval breng ik je meteen thuis.”
,,Heb je dan iemand anders die jou kan helpen?” Meneer rijdt door naar Leidsche Rijn.
Onderweg bedenkt meneer RitsRats dat we ook nog wel even een bouwbord kunnen plaatsen. Al kan hij het ook wel alleen, mijn extra handje helpt. Gelukkig gaat het om een handje, want mijn hand is niet groot en vooral niet sterk. En dan nog wat:
,,Bij het helpen plaatsen van een bouwbord breng ik risicotarief in rekening.”
,,Hoe dat zo?”
,,Ik hielp twee keer eerder: de eerste keer kwam mijn ringvinger ergens tussen en de tweede keer had ik zulke verkleumde handen dat ik niet voelde dat ik mijn middelvinger kneusde. Tel die vingers, dan kom ik nu uit bij mijn wijsvinger. Ik bereken niet alleen een risicotarief, maar ook betaal jij het gemiste werk als ik niet meer kan schrijven.”
,,Tjonge, jij bent echt een zakenvrouw.”
Vreemde vogel
Ineens trapt Marcel het gaspedaal in en kijk ik op zijn teller.
,,Wil jij ook een factuur van het Centraal Justitieel Incassobureau?”
,,Nee, maar iedere minuut met jou telt. Ik schiet liever op.”
,,Oh jee. Ik zie jou al harder lopen met die lange benen van jou. Wat dan voor jou nog lopen is, geldt voor mijn korte beentjes als rennen. Dit wordt een conditietraining.”
,,Dan kun je tenminste zeggen dat jij sport tijdens het werk. Zal de baas blij mee zijn.”
,,Joehoe! Ik ben mijn baas.” Klink best lekker, trouwens.
,,Geen zorgen, na dat sporten kun je bijkomen op het dak van Parkeergarage Berlijnplein. Jij wilt zekerste weten de vogel zien die daar op het dak staat.”
,,En het werk dan?”
,,Dat kan ik wel even allen.”
,,Als jij maar beseft dat het voor mij werktijd is.”
,,Joehoe! Ik ben mijn baas.” Klink best lekker, trouwens.
,,Geen zorgen, na dat sporten kun je bijkomen op het dak van Parkeergarage Berlijnplein. Jij wilt zekerste weten de vogel zien die daar op het dak staat.”
,,En het werk dan?”
,,Dat kan ik wel even allen.”
,,Als jij maar beseft dat het voor mij werktijd is.”
Niet dat het uitmaakt, want ik ga het dak niet op. De beheerder houdt ons aan de praat, waardoor ik het dak vergeet. Ach ja, dan hoeft Marcel mij er ook niet af te roepen met:
,,Kom van dat dak af!” Wel zegt ie als we wegrijden: ,,Dat dak bezoek je volgend jaar maar.”
,,Jij denkt dat ik een jaar wacht? Mooi niet! Die vreemde vogel wil ik eerder zien.”
Belangrijkste werk
Eerst iets anders: ik moet helaas stoppen met schrijven.
Ik moet een factuurtje schrijven. Zo klopt ie toch?
,,Kom van dat dak af!” Wel zegt ie als we wegrijden: ,,Dat dak bezoek je volgend jaar maar.”
,,Jij denkt dat ik een jaar wacht? Mooi niet! Die vreemde vogel wil ik eerder zien.”
Belangrijkste werk
Eerst iets anders: ik moet helaas stoppen met schrijven.
Ik moet een factuurtje schrijven. Zo klopt ie toch?
