Hoe ik ermee in aanraking kwam weet ik niet meer. Ik ken zoveel maffe kanalen
(Facebook, email, Instagram, Pinterest, gebarentaal, rooksignalen en postduif).
In ieder geval ontdekte ik de landelijke actie BOEFPROOF. Een actie om je telefoon,
tablet of laptop eenvoudig tegen diefstal te beschermen.
Maar wacht, hoezo moet ik mijn tablet Boefproof maken? De enige tablet
die ik ken is een klein wit pilletje dat ik elke ochtend braaf slik. Daarnaast
heb ik standaard andere chemische bedenksels tegen pijn en zo, maar die boefproof
maken? Als die al gejat worden, mag de bandiet een overdosis innemen. Ik bel de
huisarts wel. Zo regel ik via hem en de apotheek vlot een nieuw voorraadje tabletjes
in huis. Dat is nog eens proof!
Het aanwezig zijn van enig
andere soort tablet in huize Van Valen is mij onbekend. Laat staan dat het voor
een ladelichter interessant is om dan ongevraagd iets te jatten. Wat een
crimineel idee!
Ik heb echter wel een laptop en smartphone, kom maar op met BOEFPROOF-zijn.
Maar ook moet ik Marcel hierover raadplegen, want hoewel hij vooral mijn betere
helft is, is hij is véél meer dan dat. Hij is mijn denktank, brede schouder,
klusjesman, spiegel, chauffeur en helpdesk.
In dienst als dat laatste hoor ik hem graag uit over zijn ideeën rondom BOEFPROOFheid.
Echter met allesweter Google die altijd thuis is, kan ik alvast een
beetje kennismaken met BOEFPROOF. In de Googlebalk tover ik de woorden BOEFPROOF
MINISTERIE VAN WEET IK VEEL op het scherm.
Ik kom warempel uit bij https://www.maakhetzeniettemakkelijk.nl/boefproof
Ik klik op alle vragen die daar besproken worden en wordt een stuk wijzer. Dat
ga ik hier niet bewijzen. Jij kan lekker zelf diezelfde woorden intypen of op
de link klikken. Een beetje eigen actie kan geen kwaad.
Bekwamer op dit gebied wacht ik Marcel af, want ik doe niets aan mijn
telefoon of laptop zonder zijn inmengende handen of opdrachten. Hij beheert als
het ware mijn handelingen als het gaat om bescherming van mijn devices, want ik ben vooral bang dat ik als
ik op eigen houtje overal op klik mijn apparaat besmet met een eng virus, zika
of zo.
Ah, daar komt Marcel thuis. Ik vertel hem van mijn ontdeksels en voel
me trots, omdat ik weet waar ik het over heb. Tot blijkt dat hij weer beter bij de
tijd is dan ik.
‘Irene, ga eens naar je google
account en dan je instellingen.’
‘Uhm ja,’ zeg ik afwachtend.
Waar wil hij nou weer heen?
Naar mijn account dus. Daar kan ik, na inloggen, klikken op ZOEK MIJN
TELEFOON en blijkt dat mijn laptop mijn telefoon opsnort in de buurt van ons
huis. Grappig feit is dat ik juist op dat moment even niet weet waar ik het
laatst die phone in mijn handen had. Nog handiger: via mijn Google account kunnen
we met een druk op het scherm mijn telefoon bellen.
Even later klinkt het deuntje
dat mijn toestel afspeelt als iemand mij belt.
‘Cool, Google weet beter waar ik
mijn mobje laat dan ikzelf!’ Marcel klikt ondertussen verder.
‘Kijk hier, je kan via je
Google account je mobiel vergrendelen. Met één druk op de knop kan een ander niets
meer met jouw phone.’
‘Wonderlijk! Ik kan eerder
genoemde site gewoon vergeten, want Google weet zelfs de naam en het nummer van dat ding.’
‘Eigenlijk zou het beter zijn
dat je via je Google account je telefoon op afstand kan laten ontploffen.’
‘Da’s een goed idee voor Google.
Dat ze moeten zorgen voor een knop: ONTPLOF MIJN
TELEFOON NU en klinkt BOEM in
de hand van de jatter!’
‘Met toch één nadeel.’
‘Wat dan?’
‘Stel dat jij je smartphone kwijt
bent en na gestrest rondneuzen in tas, jas en huis zeker weet dat je phone
gestolen is, druk jij op ONTPLOF MIJN TELEFOON NU.’
‘Uiteraard!’
‘Hoor je in Benjamins kamer een
dreun en komt hij even later beneden met een zwart gezicht: Mam, ik weet niet
wat er is gebeurd, ik leende alleen maar even je telefoon!’
