zondag 22 april 2012

Plofmuis



Heb je ooit gehoord van ‘Plofkip’?
    Ik ook niet tot Benjamin vertelde van kippen die in-no-time volgepropt worden om maar vooral als (plof)kipfilet op mijn bord terecht te komen. Gelukkig aten we die avond juist vegetarisch, waardoor mijn eetlust niet à-la-carte verpest werd. Wat nu te doen? Full-time vegetariër worden of overschakelen op BIO-kip?

Dit onderwerp zet me aan het denken. De twee boeven van de blog van vorige week, houden ons nog dagelijks bezig. We kwamen er maar niet zo van af. Ik heb ze niet meer gespot, maar ze waren er wel. Dat bewezen de feiten. Welke feiten? Dat is even niet mijn grootste probleem.

Wat dan wel mijn probleem is? Dat is de vraag: hoe het kan dat die beessies zich hier nog durven te vervoegen? Ik heb verdikkie een apparaat gekocht, in de vorm van een kattenkop, dat een signaaltje rondforced in een ruimte van 50 m². Beangstigend! Wij (mensen) horen het niet terwijl het muizengespuis er liefst verre van blijft. Veelbelovend, zo dacht ik. Tot een dag na het plaatsen een behoorlijk leeggegeten gifdoosje ons toelacht en het staat nog geen twee meter van dat piepapparaat af. Ik ben vliegensvlug teruggegaan en kreeg geld terug.
    Wees gewaarschuwd, de 'Anti-Souris - ElectroCat' van Windhager, werkt niet!

Zulke apparaten zijn er ook tegen katten. Alsof ik dat nog geloof na deze plof, eh, flop! Zo twijfelt ook Benjamin:
    “Zou die de kop van een muis hebben?”
    “Ja, vast, dan komt de kat er juist op af. Kopen we dus never-niet.”

Gelukkig vinden die knaagdiertjes het gif zó lekker dan ze nu alleen nog vertoeven op de vloer van de keuken. Dat is beter dan in de la. Maar toch, ze moeten HELEMAAL WEGWEZEN.  Zo hebben we nu ook muizenvallen gezet met pindakaas erop, want dat vinden ze het lekkerste! Die mormels hebben nog smaak ook.

Moet ik dan Calvé gebruiken of mag AH-huismerk ook? Ach ja, welk merk ook, dag na dag staat de val op scherp en is de pindakaas tot de laatste molecuul op, maar geen muis in de val. Je wil niet weten hoe hier iemand begon te miauwen. Hoe kan dat nou? Zijn die loerendraaiers nog slim ook?

We bedenken een webcam te plaatsen (Hans, bedankt voor het idee). Deze webcam moet elke 10 seconden een beeldje maken en zo kunnen we zien wat keukenvloers nou gebeurt. Zien we op beeld één aantippelend ongediertetje. Zo schattig, zelfs ik moet dat toegeven. Op een volgend beeldje zien we drie soortgenootjes met hun volle mini-gewicht aan de klem hangen, terwijl een ander smikkelt aan de pindakaas. Vervolgens zien we vier muizekontjes wegslenteren en op de laatste: piept net nog een zelfvoldaan muizekoppie met een brede smile op het beeld en zwaait ons toe.

Dit vraagt om plan C! Of is het al D of E?
    Purschuim! We vermoeden namelijk dat ze dichtbij de pindakaas een nest gaan bouwen. Wat wij allemaal niet terugvinden in de gifkorrelbakjes: een schroef, beton, stukjes hout, piepschuim. Alles waarmee je een nest bouwt. Kijk maar eens waar jouw nest van gemaakt is. Muren van beton, deuren van hout, piepschuim als isolatie en dan alles aan elkaar met schroeven. Tadaaa: een huis! Huisje-boompje-beestje (als het aan deze monsters ligt, véél beestjes). Grrr….

Purschuim moet ons verlossen: Marcel spuit alle gaten die dicht kunnen dicht. Het ziet er nu komisch uit onder de keuken met van die purschuim bergjes. Vraag ik Marcel nog: eten muizen zich hier niet doorheen?
    “Misschien, ze eten ook piepschuim.”
    “Wak?” Denk ik even na over wat dat purschuim zal doen in de buikjes van die muisjes? Uitzetten dus.
    Krijg je maar zo plofmuis!


Nog even een rectificatie: Benjamin was na de vorige blog zwaar teleurgesteld. Ik heb gelogen. Niet ik heb met de kruisboog een kat weg willen jagen. Je weet wel, die pijl kwam niet erg ver. Maar ik wilde juist iemand in bescherming nemen. Dat ik afga, ach ja, ik heb nooit goed kunnen richten. Maar om nou in blog te vertellen dat het Marcel was? Dat kost hem fans, ben ik bang. Nu zoonlief zó boos was, moest dit toch wel even rechtgezet! Sorry Marcel…
Ik hartje jou!