‘Mam, kom je er gezellig bij
zitten?’
‘Heb je daar wat aan dan? Stoor
ik niet teveel?’
‘Nee, mam het is juist gezellig
en dan kan je meekijken naar mijn huiswerk.’
‘Het zal vooral niet meer
worden dan kijken, want als papa al niet mee kan komen met je wisknudde
huiswerk hoe denk je dan dat ik meekom met… Welk vak wordt het eigenlijk?’
‘Economie.’
‘Oh, maar dat is helemaal mijn
ding! Ik ben heel goed voor de economie zegt papa altijd.’
Daarom plof ik met mijn Dolce Gusto Cappuccino in de hand naast dochterlief
op de bank. Over economie spekken gesproken. Dit heerlijke bakske kost wel (even
uitrekenen op de rekenmachine: €4,95:8 =) €0,62. Wow… daar schrik ik eigenlijk
zelf van. Dan te bedenken dat ik er die killing
calorieën nog niet bij opgeteld heb. Nou ja, economie first.
Meelezen dan maar.
Nog amper een zinnetje gezien
beginnen mijn ogen te klapperen en mijn oren te knipperen van verbazing.
‘Wat staat daar? What are we talking about?’ Ik lees het
stuk drie keer over.
‘De vraag is waardoor het bestedingsgedrag
van consumenten en ondernemers wordt bepaald en dat wordt omgezet in een gedragsvergelijking.’
Ze blaat nog even verder. She’s losing me.
‘Huhuh,’ zeg ik in de hoop dat
het niet te erg opvalt dat madam me compleet kwijt is. Tot we een stukje verder
komen.
‘Kijk mam, één van de
vergelijkingen laat zien dat ongeacht het loon, mensen toch een vast bedrag
uitgeven en van elk extra inkomen steeds een bepaald deel uitgeven.’
‘Oh wacht, ik snap het! Ongeachte
de monnies, zit in een rauwkostsalade altijd sla, kommer, tomaat en BASIC SALADSAUCE. Tot de baas extra
centen in huis brengt. Dan jump ik op de fiets richting Albert Heijn om de
salade te verrijken met olijven, kappertjes, pijnboompitten en VINAIGRETTE.
Eigenlijk is het logisch consumentengedrag. Ik voel me er prima bij. Sterker
nog nu ik economie snap, spring ik een gat in de bank.
‘Wat is dat? Weet je zeker dat
dit economie is?’
‘Ja, kijk maar op het boek.’ Ze
houdt de papieren onder mijn neus. Daar staat echt: economische modellen en
Keynes’ basismodel. Ik ben mijn enthousiasme direct weer kwijt.
‘Ten
eerste: dat ge-Y en –X, dat is wiskunde en de enige modellen die ik ken zijn Doutzen
Kroes en ooit was mijn grote blogvoorbeeld Daphne Deckers ook model. Die Keyne
ken ik niet. Ik denk dat ik maar even op Google ga kijken of ze een lekker ding is. Ga jij ondertussen lekker verder met je economische
snapiknietisme.
‘Maar mama, ik kan het allemaal
wel even uitleggen hoor.’
‘Even? Hoe dik is dit boek?’ Ik
doe het boek dicht en bekijk ‘m eens goed. ‘Hè, nee, leg toch maar niet uit. Het
is juist net zo gezellig! Laten we het zo houden. Ga jij maar lekker door, dan
drink ik mijn bakkie even op. Wil jij ook iets lekkers? Een MAGNUM DOUBLE
CHOCOLATE?’
‘Mam, heb je die echt of bedoel
je zo’n goedkope BASIC CONE?’
‘Nee, schat, als ik zeg MAGNUM
DOUBLE CHOCOLATE dan bedoel ik die echt. Papa had gisteren weer last van extra
inkomen, dat zette mijn consumptiefunctie in werking.’