Nu zaten manlief en ik aan onze voorlopig laatste lunch samen. Onze kinderen waren onderweg van hun vakantiebestemmingen naar huis. Marcel was na twee weken salades wel voldaan en verkoos twee Schnitt broodjes die hij dik, echt heel dik, belegde met boter. Geloof me, echt nog dikker dan jij nu denkt.
Mixen
Ineens keek Marcel naar mijn salade, alsof hij het erin zag bliksemen.
,,Wat?", vroeg ik wat onzeker.
„Moet je die salade niet mixen?"
„Waar staat dat?”
,,Nergens, maar…”
,,Dit is míjn salade. Ik eet 'm zoals ik het wil. Jouw oordeel daarover lust ik niet."
,,Ik stelde alleen een vraag."
,,Oh, wat was de vraag?"
,,Dat je jouw salade toch moet mengen."
,,Dus toch een oordeel!”, lachte ik: ,,Als die salade gemend moest zijn, waarom doet de Appie dat dan niet alvast? Hebben ze geen saladschudders in dienst? Maar kijk goed; deze salade heeft laagjes. Dat is overigens heel goed voor mij, als lichte OCD’er. Onderop ligt aardappel, dan volgt sla, waarop de zakjes dressing, kaas en croutons afwachten en als topping ontdekken we kip. Behalve de aardappelen vind ik het een prima volgorde.”
,,Waar moeten de aardappelpartjes volgens jou dan?”
,,Bovenop de sla. Dat is de volgorde die ik verkies als verorberrangorde.”
,,Dus je eet eerste de kip, de zakjes dressing, kaas en croutons…”
,,Oh ja, die zakjes zijn zo lekker, weet je? Hapje?”, zei ik en hield het lege dressingzakje omhoog tussen manlief en mij. ,,Beter in onze buik dan in de zee hè?”
Uitkleden
Gelukkig at Marcel het zakje niet op, wie weet wat het in zijn buik aan zou richten. Wel zei hij:
,,Eigenlijk kleed jij je salade gewoon laag na laag uit.”
,,Ja, verrukkelijk! Ik hou van uitkleden."
,,Ik ook. Het liefst kleed ik jou in één keer uit," zei meneer dream-on.
,,Ha! Dat is je nog nooit gelukt."
,,Echt wel."
,,Oh ja? Dus jij hebt ooit mijn jurk boven mijn hoofd, mijn bh van mijn romp en mijn slipje van mijn bips in één beweging uitgetrokken? Wanneer dan? Ik zou dat toch wel weten?”
Verboden woorden
Over slipjes gesproken. Wist jij dat het woord slipje niet meer mag? Net als het woord verkering. Het zijn verboden woorden. Dat laatste wist ik al langer, maar dat van het slipje, leerde ik afgelopen vakantie:
Vier jongeren, die uit mijn vorige blog, zeiden dat ik nooit meer 'slipje' mocht zeggen. Stelletje moeilijk doeners.
„Hoe noem ik het dan?", zei ik aan de campingtafel. Gelukkig waren onze buren nog altijd van het Franse, want dit gesprek was weer te raar voor woorden in welke taal ook.
„Een onderbroek," antwoordde een van de jongeren.
,,Wat? Dat klinkt als een tent, die draag ik niet. Daar slaap ik in. Ik mag in jullie ogen een boomer zijn, maar ik weiger over mijn onderkleding te spreken als over een onderbroek. Het woord string krijg ik overigens ook niet uit mijn strot.” Vier gezichten keken er vies bij. ,,Dat dus, klinkt te bloot hè?”
,,Dan toch maar ondergoed," riep een ander.
,,Weer zo’n degelijk woord. Wat is dat met jullie. Als jullie niets beters bedenken, blijf ik slipje zeggen."
,,Ik heb het!”, redde Celine ineens het gesprek: ,,Een Brazillian hipster.”
,,Ja, maar ik draag niet altijd een hipster.”
,,Oh, dan een Brazilian slipje.”
,,Ha! Dus toch een slipje. Niemand iets beters? Eenmaal, andermaal…” Het bleef stil tot op de dag van vandaag. Zoals ik nog steeds wacht op het moment dat Marcel me in één keer uitkleed. Hou mijn blog in de gaten voor dat moment, dat is uiteraard meer dan beschrijvenswaardig.
Tot die tijd blijft dit gelukkig bestaan: salades. Lekkerder wordt het nu niet. Daarom sluit ik af met:
„Hoe noem ik het dan?", zei ik aan de campingtafel. Gelukkig waren onze buren nog altijd van het Franse, want dit gesprek was weer te raar voor woorden in welke taal ook.
„Een onderbroek," antwoordde een van de jongeren.
,,Wat? Dat klinkt als een tent, die draag ik niet. Daar slaap ik in. Ik mag in jullie ogen een boomer zijn, maar ik weiger over mijn onderkleding te spreken als over een onderbroek. Het woord string krijg ik overigens ook niet uit mijn strot.” Vier gezichten keken er vies bij. ,,Dat dus, klinkt te bloot hè?”
,,Dan toch maar ondergoed," riep een ander.
,,Weer zo’n degelijk woord. Wat is dat met jullie. Als jullie niets beters bedenken, blijf ik slipje zeggen."
,,Ik heb het!”, redde Celine ineens het gesprek: ,,Een Brazillian hipster.”
,,Ja, maar ik draag niet altijd een hipster.”
,,Oh, dan een Brazilian slipje.”
,,Ha! Dus toch een slipje. Niemand iets beters? Eenmaal, andermaal…” Het bleef stil tot op de dag van vandaag. Zoals ik nog steeds wacht op het moment dat Marcel me in één keer uitkleed. Hou mijn blog in de gaten voor dat moment, dat is uiteraard meer dan beschrijvenswaardig.
Tot die tijd blijft dit gelukkig bestaan: salades. Lekkerder wordt het nu niet. Daarom sluit ik af met:
,,Smul ze!"
